Kitap tutkunu insanlar için farklı dünyalar farklı tecrübeler her zaman ilgi çekici olmuştur. "İnsanlığımı Yitirirken" de yazarın kendi ızdırap ve intihar dolu yaşamını kendi gözünden ve birazcık farklılaştırarak karakterine aktardığı bir kitap.
Hayatı boyunca hiçbir yere ait hissetmeyen, hiç kimseye güvenemeyen kalabalık ama yalnız bir adamın öyküsü.
İnsan nasıl hayal kırıklığına uğrar, nasıl defalarca intiharı dener? Bana göre karakterde yüksek derece depresyon ve anksiyete vardı. Ama hiçbir zaman kabuğundan dışarı kafasındaki sorunları yansıtmadığı için bununla yaşadı ve öldü. Bazen diyoruz ya hani kafamızdakileri söylesek insanlar deli olduğumuzu düşünür. Karakter de öyle veya böyle korkudan kimseye yaralarını veya endişelerini açmıyor ama bize kitapla yansıtıyor. Onun psikolojik bir sorunu olduğunu düşünmekle birlikte bunun çok olağan olduğu ve herkesin bu girdaba düşebileceği kanaati var içimde. Ama eğer psikolojik olarak hassas bir yapınız varsa ve çabuk etkileniyorsanız belki bu dönem okuyacağınız bir kitap olmamasında fayda var.
Çünkü yazar içine kapanık ve öyle görünmesede çok düşünen bir karakter çerçevesi çizmiş. Ve bu karakterin bazı tespitlerine, alıntılarda da göreceğiniz gibi, katılmamak elde değil.