Yasemin ོ
@_Yasemen
Ben ; çiğ insan...
Okul Öncesi Öğretmeni
117 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
- hü'yü tanıdım size anlatmalıyım bir gün
size bir gün mutlaka hü'yü anlatmalıyım...
“oysa odanda dünya var senin, dışarıda bütün ihtimaller ile ben.
ve sandım ki diyebileceğim sana;
göğünü elinden alan bir şehrin
zemin kat ve mutfaklarından tiksinirken bana eşlik edersen
sana söz,
sana bir daha söz
aşık olacağız memur değil.”
"sen olmasan öldürmek ne
çürümek ne zindanlarda
özlem ne ayrılık ne
yokluk ne yoksulluk ne
ilenmek ne dilenmek ne
işsiz güçsüz dolanmak ne
gün gün ile barışmalı
kardeş kardeş duruşmalı
koklaşmalı söyleşmeli
korka korka yaşamak ne."
Okur Takip Önerileri
İyi geceler arkadaşlar; çıkıp gelmenin, karşılaşmanın, geri dönme ümidinin mevsimi geçti...
"İşin en acıklı yanı da şu kısım: Bir daha dünyaya gelsem gene aynı yollardan yürüyeceğimi biliyorum. Tuhaf bir durum bu. Acı çekmeye gönüllü olmak, ruhunu o işten alamamak. Bu bana hem keder verdi hem mutluluk. Benim adım niye Nâzım? Seninki Piraye. Niye?"
“ellerim,
o eski bozkır söylencesi:
bir sırdı; çaldı kapıyı gitti diyor.”
“Ben Ayten'i düşünürüm, üşümem
Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar
Parasızlık da bir şey mi
Ölüm bile kötü değil
Aytensizlik kadar...”
“Ben içeri düştüğümden beri güneşin etrafında on kere döndü dünya
Ve aynı ihtirasla tekrar ediyorum yine
‘Onlar ki; toprakta karınca, suda balık, havada kuş kadar çokturlar.
Korkak, cesur, cahil ve çocukturlar,
Ve kahreden yaratan ki onlardır,
Şarkılarda yalnız onların maceraları vardır’
Ve gayrısı
Mesela, benim on sene yatmam
Laf’ı güzaf…“
"Her şey bitip tükendikten sonra her şeyin yeniden başlayabileceğine, biten bir yılın ardından yeni bir yıl geldiği gibi o uçmağa dönülebileceğine inanmak güç artık. Bir daha, bir daha ölüp, bir daha, bir daha, bir daha dirilebileceğine inanamıyor insan."
“Tecrübe, ıslak bedenin en kuru yeri.İnsan tecrübe ettikçe ısrarcı ve aceleci olmayı bırakıyor.”
“Durmadan hiç olmamış bir sevginin peşinde koşarak aradığımız kendi yıkımımız. Sevginin tam da onu hiç alamayacağımız yerde olduğuna inanıyoruz. Bu şekilde, yaşamımızın ilk yıllarında yaşadığımız reddedilişi tekrar yaşıyoruz ve alabildiğimiz bir şey olmadığını kendimize sürekli kanıtlıyoruz. Her şeye rağmen gerçek sevgiyle karşılaşacak olursak da onu reddediyoruz, çünkü bu kadar yetersizken bizi kimsenin sevmeyeceğine inanıyoruz.”