“Herşeye rağmen bir yalancı olmaktansa, kandırılmış olmayı tercih ediyorum. Günümüz dünyasında böylesi budalaların öncülüğüne ihtiyacımızı olduğunu düşünüyorum…”
“Hayatın kenarında bile değilim. Gün geçtikçe geri geri gidiyorum, durduğum yerde saydığımı, ilerleyemediğimi hissediyorum. Umutsuzluk içimi fethetti, elimi uzattığım herşey diken olup elime batıyor. Sanki bi labirentin içindeyim sürekli dönüp dolaşıp aynı noktaya varıyorum. Sahi hayat neden bu kadar almaya hevesli? Neden bir türlü doymuyor? Neden yakamızı bırakmıyor?
“Her saniye daha çok çürüyoruz. Sebebi zamanın kendisi veya ölümün farkındalığı da olsa devam eden bir yok oluş sancısı. Varoluşsal sancılarımıza artık yeni yokoluşsal sancılar ekleniyor…”
Mavi💌🌼