“Hayatın kenarında bile değilim. Gün geçtikçe geri geri gidiyorum, durduğum yerde saydığımı, ilerleyemediğimi hissediyorum. Umutsuzluk içimi fethetti, elimi uzattığım herşey diken olup elime batıyor. Sanki bi labirentin içindeyim sürekli dönüp dolaşıp aynı noktaya varıyorum. Sahi hayat neden bu kadar almaya hevesli? Neden bir türlü doymuyor? Neden yakamızı bırakmıyor?
·
1 artı 1'leme
·33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.