İnsanoğlu tam sevinemez, bu onun için imkansızdır. Düşünce vardır, küçük hesaplar vardır ve korku vardır. Bilhassa korku vardır. İnsanoğlu korkan mahluktur. " Hangi büyük mucize bizi bu korkudan kurtarabilir?"
Şehir
Uzakta.
Genç adam
Ayakta.
Akıyor şehirden geçen nehir
Genç adamın ayakları dibinden.
Genç adam
Bakıyor akarsuya düşünüyor heraklit'i,
Düşünüyor büyük hakim heraklit'i genç adam...
Kim bilir belki böyle bir akşam,
Heraklit alnını
Yeşil gözlü zeytinliklerden akan
Suya eğdi
Ve dedi:
" her şey değişip akmada, bu hal beni hayran bırakmada..."
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allah'ım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu Güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.