Lavinia
@_dilhunnn
DHF
6 okur puanı
Eylül 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bugün hiçbir şey olmamış gibi mi yaşayacağız,
Her şey yolundaymış gibi,
Kimse ölmemiş gibi mi davranacağız,
Mutluymuşuz gibi mi güleceğiz.
İnsan olan yerlerim çok ağrıyor...
Birhan Keskin
Ne diyeyim,dilerim ihtiyacı olan birine gidiyordur bizden çaldıkları umut!
Dünya adaletsiz çocuk!
Dünya zorba.
Nâzım Hikmet Ran
Affedin beni daldığım oluyorsa eğer .
Neyleyim, gönlümce değil bu olup bitenler...
Cahit Zarifoğlu
Okur Takip Önerileri
Tünel karanlık,
Tren yorgun,
Raylar eski.
Gönlümde sonsuz bir kaçma isteği...
Ahmet Erhan
Yüzümü geceler örtüyor.
Binlerce taş saklanıyor içimde.
Kim kimin derinliğini görebilir,
Hem hangi gözle?
Şükrü Erbaş
Bir akşam durup dururken
dünyanın yaşlandığını gördüm.
Görmek yordu beni.
İlhan Berk
Bir dağ yamacında durmuşsun,
rüzgarın tükenmiş.
Kuşların ve ağaçların sesi tükenmiş
içindeki sessizlikte...
Refik Durbaş
Gün bitti. Saat kaç? Bitecek mi bir gün savaşımız?
Hak edilmiş hüzünlerimiz olacak mı bizim de?
Dönüp dönüp arkamıza baktığımız
Bir dünya kalıntısı üstünde
Hak edilmiş hüzünlerimiz olacak mı bizim de?
Edip Cansever
Kederlenmeyin hiç; gözyaşları acıya yardımcı olmaz; bilirim bunu canım, tecrübeyle bilirim.
Biz insanlar, kaygı ve telaş içinde yaşayan biz insanlar, gökteki kuşların kaygısız ve masum mutluluğunu da kıskanmalıyız.
"Mutluluk bizim olmadığımız yerdedir."
Bak, akağaçtan kuru bir yaprak düştü. Onun bu hareketiyle kelebeğin uçuşu aynı şeydir. Tuhaf değil mi? Acınacak durumda, ölmüş bir şey capcanlı, neşeli bir şeyle aynı şeyi yapıyor.
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Her ölen susmuş sevgili dost
Bu doğru da,
Sordun mu o mezarlığa
Her susan da ölmüş mü?
Bütün mutlu aileler birbirine benzer,her mutsuz ailenin mutsuzluğu kendine göredir.
Hayat bazen; otobüsün sol camından etrafı izlerken, sağ camından kaçırdıklarımızdan ibarettir...
Mutluluk bir seyahat şekli olması gerekirken,bir türlü ulaşılamayan hayâli istasyonlar haline geliyor.
Tenim solgun,ruhum karışık anne! Göz yaşlarım da uğramıyor nicedir yanıma... Sol yanımı inceden bir sızı yokluyor arada o kadar.
Eskiden güle oynaya yürüdüğüm sokaklar şimdi birer yabancı. Büyük bir umutla uyandığım o sabahlar şimdi birer kimsesiz... Önceden çocukça sevinçlerle örterdim üzerimi, şimdi göz yaşlarımla örter oldum.
Şimdi geriye baktığımda derbeder bir kalpten başka bir şeyi tutamamışım yanımda...
Sevinçlerimle birlikte huzurum da gitmiş. Umutlarımın ise son kullanma tarihi geçmiş...
Bir kitabı okumaya başladı
Zavallı hafıza! Günden güne yok olduğunu hissettiğimiz vücut denilen şu toprak yığıntısının üzerinde sürekli var olmaya çalışır durur..
1000Kitap'a katıldı.