Pişmanlık fena. Bunun bir yasa dönüşmesi daha da fena. İnsan buna bir kere düştü mü.. Nihan Kaya'nın ‘Kırgınlık’ kitabında geçer: "Uzun yıllar kendimin yasını tuttum. Olabileceğim hâlde olmadığım insanın, yapabileceğim hâlde yapmadığım şeylerin yasını." Hayatta yeni bir sayfaya her zaman yer vardır. Şimdi yeni,temiz bir sayfa..
Ne vakit bir iç sıkıntısı düşse yüreğime, dilimde şu şiir olur: "Bir değirmen bu günler kalbimi öğütürüm / Serentiler kurarım ömrümü kuruturum." Şiirler iyi ki, iyi ki var. Şu kurak şu çirkin zamanda serin bir rüzgâr gibi..
“Kimseyi kalbinden ah ettirecek kadar üzmeyin. Naz makamında bir ah nelere kadirdir bilemeyiz.”
Okur Takip Önerileri
Bazı insanlar size, nasıl bir insana dönüşmemeniz gerektiğini çok güzel öğretir. mesela, kimseyi seviyormuş gibi yapmamayı öğrenirsiniz. zalim olmamayı, kimsenin güven kalesini yerle bir etmemeyi.. sevmeyi, merhameti, güven vermeyi öğretecekleri yerde bunları öğretirler işte.. Ve biliyorsun kimsenin hakkı ötekinde kalmaz.buna inanınca bu yükün ağırlığı, belinizi bükmüyor. kalbinizde merhametten bir pınar var.o yüzden intikam istemiyorsunuz ama kırgınlığınızı da yaradana arz ediyorsunuz.çünkü, hesapları en güzel onun göreceğine eksiksiz iman ettiniz.
Yıllar geçsede..
‘Rastgele yürürken birden aklına geleyim, Sızlasın için.. Boğazın düğüm düğüm olsun, Ama ağlama, Ağlayamayacak kadar yansın için..’
'Ne olur çekme ellerini karanlığımdan bir sen kaldın dünyada güzel bildiğim..'