Birbirimize söyleyecek bir şeyimiz yok muydu ? Neden ? Neden uzun uzun dertleşmedik ? Belki o zaman birçok şeyler farklı olurdu.
Sayfa 243
Ve senin bakışlarından anlıyordum: ruhunda ufacık da olsa bir iz bırakmadığımı ...
Ölüler gömülünce hayat devam ediyor, diye düşündü. Nasıl bir trajedi olursa olsun, hayat hep devam etmeli. Ben de öyle.
Sayfa 72
Okur Takip Önerileri
Lakin, ey sevgilim, görüyorum ki bu, kıvılcımlarını senin kalbine sıçratamayacak kadar fersizmiş.
Sayfa 29
Hangisi daha onurludur usumuzca, acımasız kaderin sapan taşlarına ve oklarına katlanmak mı, yoksa silah kuşanıp karşı koyarak son vermek mi dert yağmuruna ...
Sayfa 236
Bu dünyada her insan, her kelime ve her an. Bir bıçak sanki durmadan içimi acıtan...
Sayfa 77
"Küvette kızıllaşmış suların arasında yatan bedenim geldi gözlerimin önüne. Birden tuhaf bir şey oldu, küvette boynu düşmüş bir halde yatan kendi ölüme acıdım..."
Sayfa 197
Üstelik ben bile kendimi tam olarak anlayamazken bir başkası beni nasıl anlatabilirdi ki ?
Sayfa 94
“Yoksa gelmem diye mi korkuyorsun?”
Yusuf başını salladı:
“Gelirsin…Biliyorum…”
“Öyleyse neden bırakmıyorsun?”
Yusuf avucuna tuttuğu bileği sinirli bir hareketle sıkarak:
“Lüzumu yok!” dedi.
Sonra, dudakları titreyerek, ilave etti:
“Ne olursa olsun, artık seni hiç bırakmayacacağım!”
Sayfa 123
Muazzez başını hızla çekti. Gözlerindeki yaşlar kurumuştu. Anlamak istemeyen bir ifade ile, hiçbir şey söylemeden,, Yusuf'un yüzüne baktı. Bu bakışlarda hem hayret hem sitem hem de biraz dargınlık vardı.
Bu memlekette kadınların etide canı da sudan ucuz. Bu memlekette kadınlar erkeklere kurban diye sunulmuş !!!
Tesadüf seni karşıma çıkarmasaydı gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka türlü bir hayatın da mevcut olduğunu, benim de bir ruhum bulunduğunu öğrettin. Bunu sonuna kadar götüremediysen kabahat senin değil ...
Hiç geçmeyen, hiç unutulmayan şeyler de var beyefendi! Ölünceye kadar insanın sırtından atamayacağı şeyler de var...