Penceresinin önünden zamanlar geçmiş, güz kışa, kış ilkyaza dönüşmüştü. Ama mevsimler yalan söylüyorlardı. Geçip gitmeyen zamanı, geçer gibi gösteriyorlardı onlar. Ah, şimdi dakikaları zamanı durdurmak isterdi, önünden hızla geçip giden zamanı...
Birinci hayatındaki davranışları yüzünden herkes aynı cezayı yemiyordu, herkes aynı ölçüde günah işlemiyordu. Ve Araf'da her şey böylece tabak gibi ortaya çıkıyordu.