Kitapta başlangıçta ilişkilendiremediğimiz karakterlerin önemli gibi görünmeyen olayları, parisin mimari yapısı ve notre dame klisesinin yapısı hakkında bilgiler okuyoruz bu nedenle ben bu kısımları çok yavaş okudum Ancak 300den sonra karakterlerin hızla iç içe geçtiği akıcı olaylar birbirini izliyor Olayların geliştiği yerleri daha iyi canlandırmak için mimari hakkında verdiği bilgilerin faydalı olduğunu sonradan fark ettim ve bu fikri beğendim Yazarın dili ve okuyucuyla konuşması da benim hoşuma gitti
Kitap sonradan çok açılıyor eğer başladıysanız ve sıkılıyorsanız kesinlikle bırakmayın bitirin
Çünkü aşk bir ağaç gibidir Kendiliğinden yetişir kökleriyle tüm benliğimizin derinliklerini sarar ve yıkıntı halindeki bir yürekte yeşermeye devam eder
"...En kuvvetli insanın bile bazen ne kadar zayıf anları, istediğinin tam aksini yapmaya mecbur olduğu dakikaları bulunduğunu nasıl inkar edebiliriz? Böyle hadiseler hiç kimseyi olduğundan daha fena, yahut daha iyi yapamaz!"