Küçükken babası tarafından aç bırakılan şiddet gören çöpten bulduğu ekmeği kardeşleri ile paylaşan kadının çocukları bir şampuanı paylaşamıyolar hayat çelişkiler ile dolu
İnsan bildiğini değil, asıl inandığını özlermiş varlığını bilip de varamamanın özlemi başkadır. İnsan, içimizde bekleyen boşlukların sahibini özler.
Okur Takip Önerileri
Günler, aylar yıllar ama hiç bişey yapmayarak geçerken birden bir koku yayılıyor etrafa daha önce hiç duymadığın tatmadığın bir koku. Öyle hoş öyle sarhoş edici bir koku insanlar tam da burda ikiye ayrılıyor. Birinci grup insalar kokunu güzelliği ile dalıp gidiyor, yavaşça çömelip kendilerinden geçiriyorlar ve bu kokunun keyfini çıkarmaya çalışıyorlar. İkinci grup insanlar ise bu kokudan öyle güzel zevk alıyorlar ki, bu kokunun kaynağını merak edip sorgulamaya başlıyorlar. "bu koku daha önce yoksa neredeydi, bu koku bu kadar güzelse bu kokunun sahibi nasıl güzeldir" soruları düşünerek yaşamaya başlıyorlar. Ayağa kalkıp konun kaynağını arıyorlar ve hayatlarını buna adıyorlar kokuya atılan adımlar ömürler...
Duyulmuyorsam duyulacak şeyler yapmayayım kendime saklayayım hüznümü,durgunluğumu boş boş bakarken fırtınalar yaşamayı