Miran
@_rebel
Ben hep ölümü düşünmek gibiyim.
53 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Büyülenmiş bir şekilde, hayatın asıl şimdi başladığını hissediyordum.
Okur Takip Önerileri
إنك تنتمين لي وقد جعلتك ملكي فأنا لا أظن أن ثمة امرأة - حتى في عالم الحكايات الأسطورية ـ قد حورب من أجلها كما حاربت من أجلك في داخلي منذ البداية وربما إلى الأبد… إني أتحدث معك كما أتحدث مع ذاتي تماما"
رسائل كافكا إلى ميلينا
We think we want all the time in the world with the people we love, but maybe what we need is the opposite. Just a finite amount of time, so we still think the other person is interesting. Maybe we don't need acts two and three. Maybe love is best in act one.
Dünyada her zaman sevdiğimiz insanlarla birlikte olmak istediğimizi düşünürüz ama belki de ihtiyacımız olan tam tersidir. Sadece sınırlı bir süre, bu yüzden hala diğer kişinin ilginç olduğunu düşünüyoruz. Belki de ikinci ve üçüncü perdelere ihtiyacımız yoktur. Belki de aşk birinci perdede en iyisidir.
youtu.be/lTlonoPJHgI
When Natasha thinks about love, this is what she thinks: nothing lasts forever. Like hydrogen-7 or lithium-5 or boron-7, love has an infinitesimally small half-life that decays to nothing. And when its gone, its like it was never there at all.
Natasha aşk hakkında düşündüğünde, düşündüğü şey şudur: hiçbir şey sonsuza kadar sürmez. Hidrojen-7 veya lityum-5 veya boron-7 gibi, aşkın da hiçliğe dönüşen son derece küçük bir yarı ömrü vardır. Ve gittiğinde, sanki hiç orada olmamış gibi.
Sence ikimizin de en sevdiği anıların şu anda en az sevdiğimiz insanlar hakkında olması komik mi.
"Belki de bu yüzden onları sevmiyoruz" diyor. "Kim oldukları ve kim oldukları arasındaki mesafe o kadar geniş ki, onları geri getirme umudumuz yok.