Ey sâlik! Bir uykuya dalar gibi dalıyorsun ya dünyaya! Hiç bitmeyecek, sonu gelmeyecek sanıyorsun ya! İşte öyle değil, o uykuya gaflet diyor Allah dostları. Rabb'im uyandırsın daldığımız tüm gaflet uykularından. Kendini bir kaptırdın mı ancak Rabb'inin inayetiyle uyanabilirsin. Uyanmamak da var ve bir ömrü beyhude yaşamak sonunda hüsrana uğrayanlardan olmak da var.
İnsan hayatın bir yerlerinde ölüyor aslında. Ruhuyla arasına yaşamak kadar uzun bir mesafe giriyor. Ölüyor insan ve yeniden diriliyor. Umut etmek için diriliyor, başlayabilmek için diriliyor, doğru dürüst bir tek cümle kurabilmek için diriliyor işte.
Sonra... Sonrası karanlık.
Rabbimiz!
Bizi evine kabul et. Dünyada sıkışmış kalbimizi merhametinle genişlet ve nefesimize nefes kat. Ne gidecek yerimiz var, ne de yardım isteyecek birileri. Kimsesizliğimizle, yoksulluğumuzla, çaresizliğimizle, evinin önünde bekliyoruz.