H.
@academicaliz
50 okur puanı
Ağustos 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
İçindeki güzelliklere ve yaratma ihtirasının sancılarına rağmen, asıl mücadelesi Ruth’a ulaşmaktı. Öncelikle ve daima onun âşığıydı. Diğer her şey aşkın yanında ikinci plandaydı. Martin’in aşk macerası, düşünce dünyasındaki macerasından daha büyüktü. Karşı konulmaz kuvvetlerin itici gücü uyarınca atomlardan ve moleküllerden oluşan dünya, sırf bunun için hayranlık duyulacak bir yer değildi; onu güzel yapan, içinde Ruth’un yaşamasıydı. Hayatında bildiği, sezdiği veya hayal ettiği her şeyin en muhteşemiydi o.
Öte yandan şimdiye kadar yaptıklarından çok daha fazlasını yapabileceğini söyleyen karışık bir mayanın içinde harekete geçtiğini hissediyordu. Dünyanın muhteşem güzelliğinden azap çekiyor, Ruth’un da burada olup bu güzelliği kendisiyle paylaşmasını istiyordu. Güney Denizi’nin güzelliğinden ona küçük küçük parçalar sunması gerektiğini düşündü. Bu düşünceyle alevlenen yaratıcı ruhu, bu güzellikleri sadece Ruth için değil, daha geniş bir kitle için yeniden yaratmak üzere dürttü onu. Sonra büyük bir ihtişamla o büyük fikir geldi aklına. Yazacaktı. Gördüğünü dünyaya gösteren bir göz, duyduğunu âleme duyuran bir kulak, hissettiğini insanlara duyumsatan bir kalp olacaktı.
Bütün çocukluğu ve gençliği boyunca belirsiz bir huzursuzluğun sıkıntısını çekmiş, ne istediğini hiç bilememişti. Ruth’a rastlayana kadar ne olduğunu anlayamadan boşu boşuna arayıp durduğu bir şey istemişti hep.
Okur Takip Önerileri
Çocuklar doğal şartlar altında tüm - güçlü hissediyorlar.
Depresyonun ve anksiyetenin en genel nedeni, kişinin kendi hayatını kendi kontrolünde hissedememesi.
Mutsuz hayatımda beni mutlu eden yegane şeylerden biri oldu hep çalışmak.
Hislerimizle ilişkimizin bozulması, kendimizle ilişkimizin bozulmasıdır.
Kurdukları ve yaşadıkları hayat tarzı, anne-babanın tercihidir, fakat bu tercihin, çocuklarının da tercihi olmayabilecegini ve bunun son derece doğal bir hak olduğunu birçok aile akıl edemeyebiliyor.
Birimizin cennetinin diğerinin cehennemi sayılabileceğini biliyorum.
Ve bizim her konuda çocuğun kendisini dinlememiz gerekiyor ki çocuk da kendisini dinleyebilmeyi öğrenebilsin.
Yaşadığımız zorluk psikolojikse eğer, pek görünmez. Kolu bacağı alçıda insandan beklemediklerini bizden beklerler. Bizim o insanlardan daha zor hareket edebildiğimizi düşünemezler çoğu zaman.
Fiziksel egzersizler gibi ruhsal egzersizlerin de esası çok değil az zorlanma üzerine kurulu olmalı ve kendimizi fazla zorlamanın uzun vadedeki zararı, kısa vadedeki yararına baskın geliyor.
İnsanlar depresyona girmezler. Bir zamanlar oldukları reddedilmis küçük çocuk haline gelirler. Anksiyetesi olan blr yetişkin, korkmuş bir yetişkin değil, geçmişindeki korkmuş çocuktur.
Kişiler iyi anne-baba olmama kaygısı taşımasalardı "yeterince iyi anne-baba" olabileceklerdi, ama bireysel ve sosyal kaygılarını aşamadıkları için çocuklarını eğitmeye, zihinlerindeki suni kalıplara sokmaya çalıştılar.