Bütün çocukluğu ve gençliği boyunca belirsiz bir huzursuzluğun sıkıntısını çekmiş, ne istediğini hiç bilememişti. Ruth’a rastlayana kadar ne olduğunu anlayamadan boşu boşuna arayıp durduğu bir şey istemişti hep.
" It gets easier. Everyday it gets a little easier. But you gotta do it everyday, that's the hard part. But it does get easier. "
(Kolaylaşıyor. Her gün daha kolay oluyor. Ama her gün yapmak zorundasın, zor kısmı bu. Ama kolaylaşıyor).
Kurdukları ve yaşadıkları hayat tarzı, anne-babanın tercihidir, fakat bu tercihin, çocuklarının da tercihi olmayabilecegini ve bunun son derece doğal bir hak olduğunu birçok aile akıl edemeyebiliyor.
Yaşadığımız zorluk psikolojikse eğer, pek görünmez. Kolu bacağı alçıda insandan beklemediklerini bizden beklerler. Bizim o insanlardan daha zor hareket edebildiğimizi düşünemezler çoğu zaman.
Fiziksel egzersizler gibi ruhsal egzersizlerin de esası çok değil az zorlanma üzerine kurulu olmalı ve kendimizi fazla zorlamanın uzun vadedeki zararı, kısa vadedeki yararına baskın geliyor.
İnsanlar depresyona girmezler. Bir zamanlar oldukları reddedilmis küçük çocuk haline gelirler. Anksiyetesi olan blr yetişkin, korkmuş bir yetişkin değil, geçmişindeki korkmuş çocuktur.
Kişiler iyi anne-baba olmama kaygısı taşımasalardı "yeterince iyi anne-baba" olabileceklerdi, ama bireysel ve sosyal kaygılarını aşamadıkları için çocuklarını eğitmeye, zihinlerindeki suni kalıplara sokmaya çalıştılar.