Yaşadığımız her ânın hafızamızda o ilk saniyelerdeki gibi canlı kaldığını düşünsenize. Ne fena, unutmak ne büyük nimet! Samet Doğan'ın aynı kitabında geçer: "Böyle zamanlarda her şeyi unutup gülmeye başlamak tuhaf, fakat olması gereken bu: Çiçek solar, güneş batar, yağmur ıslatır, süt ekşir, insan unutur." Unutalım sevgili okur.
Hazırlanın! Çünkü Hayat Ölüme Hazırlıktan İbarettir…
Ve bir gün her şey geride kalacak… Tüm sevdiklerimizden ayrılacağız. Eşlerimizden, çocuklarımızdan ailemizden ve dostlarımızdan…
Uğruna geceleri uykusuz kalıp ömür tükettiğimiz, belki namazlarımızı terk ettiğimiz, kalp kırdığımız, kul hakkına girdiğimiz, faize ve harama bulaştığımız
görüntüyü gördüm. acı acı güldüm. yazık
Haber:
İstanbul'da turistler müze, halk ucuz yemek kuyruğunda..
Bazen olur ya, bir yerlerde bir acı hissederiz. Sebepsiz. Tuhaf bir huzursuzluk. Anlat deseler anlatılmaz, öyleyse evham ettiğimiz söylenir, her şey yolundadır güya. Ölümcül Kimlikler'de şöyle diyor Maalouf: "Yaraların hissedilmesi için, tanımlanmaya ihtiyacı yoktur." Bazı yaralar böyle sevgili okur. Tanımlamaya, anlam yüklemeye
BURUKLU HALİL KÂHA'NIN AĞIDI
Yaşa Halilim yaşa
Yağlık bağladım gara gaşa
Asıyorlar Halilimi
Haber edin Gızılgaş'a
Gavur köyü bucak bucak
Güller biçtim gucak gucak
Asıyorlar Halilimi
Bu kuşun başına ne gelmiş olabilir ve profesyonel bir yardım nasıl olurdu?
1-2 gün önce kardeşim bu kuşu bulup bize balkondan verdi. Gözleri ve sırt kısmı dışında her yeri ağda gibi bir yapışkana bulaşmıştı.
Görünce şaşırdım ve korktum: tutarken ya zarar verirsem veya ani hareket yapar da korkup ya istemeden bırakırsam vs. diye ama yanimdakilere bakınca benim tutmam gerektiğini anladım ve dikkatli ama seri bir şekilde
Uyusam bile durma yaz bana dağlarımın en gizli ve en değerli taşı,durma yaz ne olursa olsun.
Anlat bana gökyüzünün yeşil rengini,denizin grisini , doğanın siyahını,anlat ve yaz ne olursa olsun.
Saatler kaç olursa olsun, vakitler nereye kaçarsa kaçsın, zaman isterse uyusun , sen durmadan yaz bana, kum saatini kırıp atarım gerekirse ama sen yaz ne
BELKİ GÜNÜMÜZÜN EN ACI GERÇEĞİ BU:
(Tuba Büyükyaşar'dan)
SATILIK TOPRAK
Herkes zannediyorki savaş falan çıkacak vatan için silahımızı, kılıcımızı alıp cepheden cepheye koşup vatanımızı, toprağımızı kurtaracağız eskisi gibi ...
Hayır öyle olmayacak artık..!
Sizler çocuğum rezil olmasın şehirde büyüsün, şehirden ev, araba alayım, köyden
Çalmışlarsa şairliği benden ne haber, sana doğru dürüst yazamadım, yazıklar olsun bana ki iki kelimeciği bir araya getiremedim. Getirmeyi becerebildiğim iki kelime var oda şöyle; seni seviyorum
Senden evvel beni sevdiklerinin ifasını taşıyorlardı bunlar hepsi geldi gönlümün tül perdesine birer kara acı çizdi sen ama sen kadın sen gelincik tarlası çizdin.
Ve depremler olur meskenler bir harap virane olur, yerine yeniden iştişamlı meskenler dikilir, en sevdiğin annenin fotoğrafının çerçevesi kırılır, fevkaladenin de fevkinde yeni bir çerçeve alırsın annen bir daha güzelleşir içinde, ve her şeye rağmen birtanem demeye devam edeceğim bu bir bağlılık yemini.
Seni bırakmaları, iş dönüşü kendi yuvamazı bırakıyorum.
Seninle konuşmadan önce sendeliyordum, şimdi dengeyi buldum.
Asıl mucid biz olalım sevmeyi bulduk.
(Boran Deniz)