iki dudak arası bir kelam,
bir kelam sonrası noktadır;
bana dârûsselâm.
bir veda ukdesi,
bir vefa borcu,
bir yolcu elinde çantası...
öyle derin bir acı ki;
yok alemde kıstası.
ömür denen meret;
bir hummalı medet bekler,
ve ekler durmadan üzerine.
taşın altındaki el gibi,
hep kıvranır ama kurtulmaz,
sahipliğine ait olduğum ruh.
günün son demlerine bir elveda,
söyler, ama işitmez hiç;
huyu kurusun! lakin olmaz feda...
tekrar tekrar üstüne tekerrür.
ve ben;
bir hiç misali geçmişe güler,
sonsuzluğa uzandıkça uzanırım...
Veda
...
Gelse de en acı sözler dilime
Uçacak sanırdım birkaç kelime...
Bir alev halinde düştün elime
Hani ey gözyaşım akmayacaktın?
Söz verdiğimiz gibi birlikte olamayabiliriz, ama paylaştığımız anılar içinde minnettarım, kısa süre içinde olsa beni dünyanın en mutlu insanı yaptin ve bunun için sonsuza kadar minnetarim, sana veda etmek bana acı veriyor fakat bunu yapmak zorundayım, birlikte geçirdiğimiz zaman hayatımin en güzel bolumuydu, kahkaha aşk ve unutulmaz anılarla dolu bir bölüm, yollarımız artık ayrılmış olsa da varlığının sıcaklığı sonsuza kadar kalbimde kalacak, sana veda ederken bunu icim burkularak yapıyorum ama yine de içimde kaderimizin bizi tekrar karşılaştıracagina dair bı umut var, ve tekrar karsilastigimizda seni bir kez daha kucaklamak için burada bekliyor olacağım
-.04.24
Bir "veda" gecesiydi
Kulağımda uzaktan onun sesiydi neşelenen
Bir buluşma günüydü
Yine kulağımda onun sesi
Sende yaşayan biri
Birde gözleri var
Ah onları anlatamam
Ben orda takılıp kaldım
Sana "seni seviyorum" diyememek ne kadarda acı verici sevgilim.
Bir sıradan gündü yalnız hissettim
Uzaktım senden aldın beni kendinden
İstemedin nasıl da görmedin beni
Sende ölmek isterken
Artık seni her düşlediğimde elimde bir şişe
Seni her sevdiğimde elimde bir şişe
Nasıl da sevmedin beni
Şimdi artık çok sadeyim
İçimde bir şehir
Sana bahsettiğim o nehrin başındayım
Bekleme sevgilim
Yeni bir gün yok.
Veda Gazeli
Suskun bakan gözlerden yollar geçti upuzun
Titreyen dudaklardan acı bir veda düştü
Yepyeni sevdalara gülerek yürüdüler
Bu izbe sokaklarda yalnızlık bana düştü
Sayfa 11 - Erguvan YayıneviKitabı okuyor
güldümse inanma, bil ki bu gülüş
güldüğüm sabahın bir rüyasıdır
dudaklarımdaki acı bükülüş
veda akşamının sonsuz yasıdır
