Bir oyun değildir hayat, çünkü bu acılar ve kahırlar denizi, bir tiyatro sahnesi değil, çünkü acılar içinde haykıran insan da dans eden ayı değil...
Sayfa 223 - ENCOREKitabı okudu
Ah medya
Ah Medya-ateşin ve güneşin sesi
Altı halk nehrinin mitolojik denizi
Kaç kez kuruyup yeniden çağiadın
Başka nehirlere karışıp kendini aradın
iskit oldun
Hitit oldun
işuva'da özgür gezen yıl kı atiarını
Savaş arabaları na ilk sen koştun
Babil'in asma bahçelerini
Urartu'nun dağ kalelerini kurdun
Ve Asur'da başkaldırıp zulme
isyanı ateşin diliyle tarihe koydun
Yüzyı llar suyundan bir damladır senin
Acılar destanından bir mıs radır senin
Sevinçlerin-aşkların ve hüzün lerinle
Ağıtları n-oyunların ve türkülerinle
Sen ki büyük bir halklar denizisin
Dört bin yıl sonra bile Şamaş
Hala yurtsuz dilinde "şem"dir senin
Özledim sesini ne olur konuş
Bir gül açtır zamanların ötesinden
Karanlıklar içindeyim, kapkarayım bugün gel
...
Bir seni olduğun gibi,
Bir seni her şeye rağmen,
Bir seni, hala!..
Acılar vardı, bir de çaresizlikler
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Mutlulukların en doyulmazı seninle başladı. Sevgilerin en tükenmezi seninle doldu içime. Seninle vardı özlemler, kavuşmalar. Seninle yaşadım aşkların en eskimezini, anıların en unutulmazını.
Sonra; acılar, çaresizlikler, en kahırlı ayrılıklar, umutsuzluklar geldi seninle. Senden uzak kopkoyu, zifir geceler, bitmek bilmez upuzun günler geldi ve sensizlik geldi ki anlatılmaz.
Düşünüyorum da, seni tanımasaydım, sensiz kalmayacaktım . Bilmeyecektim yokluğunun bu kadar dayanılmaz olduğunu. Beni sen bütünlemiştin , yine sen yarım bıraktın.
Şimdi yine seninleyim, ama öylesine kırık ve öylesine sensizim ki!
Sayfa 164