Sen benim karanlık ruhumun içindeki gökkuşağısın
Sayfa 295
Yıldızlı gecelerdeki en parlak yıldız benim sevgilim ve yıldız yoksa bil ki karanlık benim.
Sayfa 267
Ne kadar uzakta olursam olayım, hep sende hapis kalacağım.
Sayfa 265
Varsın sevmesin beni ben onun mutluluğu ile de mutlu olurdum. Onun gülüşünü uzaktan izler şiirler yazardım gülüşüne. Ama ondan vazgeçmezdim ben, acıya acıya kanata kanata yine severdim. Kalbime gömerdim acımı, sanki benimmişçesine severdim ben onu.
Sayfa 258
Bu ruh sevgilim... Bu ruh sana ait.
Sayfa 256
Gelmiyorsun. Ve ben çok yarım hissediyorum.
Sayfa 255
Şimdi yanımda olsan, sana öyle sıkı sarılırdım ki beni bir daha asla bırakıp gidemezdin.
Sayfa 254
Sanki bir kez öpüp "Seni seviyorum," dese tüm yaralarım iyileşecekti. Son bir kez öper miydi beni? Son bir kez "Seni seviyorum," der miydi? Biliyordum, derdi. Her şeye rağmen her şeyimle kabul ederdi. Çekip gidişlerime, kötülüğüme rağmen kabul ederdi. Masum yanımdı o benim.
Sayfa 253
Sevmek gerekiyordu, anlamak için.
Sayfa 252
Yıldızlarda aradığımsın sen benim, uğruna tüm dileklerimi feda ettiğim hiç bilmediğim adamsın.
Sayfa 247
Bir göçmen kuş gibi, onunla çok uzaklara uçmak istemiştim. Kelebek kadar kısa bir ömre sahip olmak yerine, çirkin bir karga olmayı dilemiştim. Yaşam çok zordu, rüzgar çok güçlüydü. Oysa benim güçlü kabul ettiğim kanatlarım fırtınada savrulacak kadar çok küçüktü.
Sayfa 246
Hayatıma karanlıkta parıldayan güneş gibi aniden girmişti. Rüzgar gibi hızlıydı yaşamımın merkezi olması.
Sayfa 244
Bir şiirin yazılmasına sebep olan "Şiir Kadın" şairini paramparça etmeyi nasıl göze alırdı ki?
Sayfa 243
En çaresiz anlarımda ona sarılmışken ondan kaçmamı anlamamıştı.
Sayfa 239
Bir kadın bir kez sever, bir mayın bir kez patlar, bir kalp bir kez kırılır, bir manolya da bir kez koklanırdı.
Sayfa 232