Bulduğum ama ulaşamadığım huzurdun sen...
Sayfa 169
Sen böylesin. Sen böyle güzelsin, sen gecenin en güzel tonusun, sen çiçeklerin en eşsiz olanısın, sen okyanusun derinliklerinde hiç bulunamayan incisin, sen benim dalga saçlı kızımsın, sen ruhu acıyla kavrulup büyümüş kelebeksin. Sen kozanın içindesin şimdi, ben seni bırakmayacağım sen kozadan çıkana kadar ben senin kozan olacağım, sonra karga olacağım kelebeği koruyup kollayan, eğer kelebek kargadan önce ölürse, kelebek öldüğünde mezarında bekleyeceğim, ne olursa olsun bırakmayacağım işte seni. Ben senin böyle güzel oluşunu seviyorum, sadece bunu.
Sayfa 141
Ona dair her şey ona ait olduğu için güzeldi.
Sayfa 129
Yıldızlar ölmeye, insanlar unutulmaya mahkumdur.
Sayfa 128
Çoban yıldızına yaklaşan herkesin yanmaya mahkum olduğunu söyledin, o halde benimle yan.
Sayfa 123
Belki umrunda değil ama ben senin acılarını bile seviyorum, sana ait oldukları için. Yaralarını öpmek istediğim kadınsın sen benim, ruhunu okşamak istediğim kadınsın.
Sayfa 119
Eğer bir gün ölsem bile, gökyüzünden seni izlemeye devam edeceğim. Senin dışında izleyecek kimsem yok zaten... Hah unutmadan gökyüzü kokulu adam, yıldızlı gecelerdeki en parlak yıldız benim ve yıldız yoksa bil ki karanlık benim.
Sayfa 94
Sanki ruhumun bir parçası onunla birlikte gibi...
Sayfa 83
Bırakın onlar karanlığı korkutucu sansınlar. Karanlıkta kaybolmanın hissettirdiği özgürlük hissini asla bilemeyecekler.
Sayfa 82
Her şeyden geriye kalan yine sensin.
Sayfa 62