İşte buradayım.Devlet İstatik Büro'sundan insanlar benim gibileri "kamu sektöründe çalışan,günde 2100 kaloriden az tüketen ve açlık sınırının yakınındaki kişiler" olarak tanımlar.
Hayat arkadaşım yoksulluk.Yoksul bir bebektim,yoksul bir çocuktum,yoksul bir ergendim ve şimdi de yoksul bir yetişkindim.Her gün duş almak gibi yoksulluğa alışmıştım.
Nüfus bilgilerim:tek başına yaşayan,yok sayılan,günde on saat çalışan ve yirmi-otuz yaş aralığında.Ama psikolojik kimliğim:umutsuzca ilgi görmeye çalışan yalnız bir adam.Pazarlamacılar benim gibileri saç yağı ürünleri ,boy uzatma tabletleri,saç dökülmesine karşı ürünler,korseler,kötü koku giderici deodorantlar ve herhangi diğer özgüven artırıcı ürünlerin hedef kitlelerinin parçası sayarlardı.Dünyanın umrunda değildim.Ülke beni sadece posta şirketindeki dokuz basamaklı işçi numaramdan tanıyordu:967275337.
Sayfa 231Kitabı okudu
Biraz alışılmışın dışında olucak.. Çocuk gelinler olmadıkça, çocuk işçiler olmadıkça, mevsimlik işçiler güldükçe, madende katliamlar olmadıkça, töre berdel namus bekçiliği adına kadınlar katledilmedikce, başta Berkin olmak üzere tüm gezi şehitleri ve ellerimizden alınan tüm canların yakınlarının yüzü güldükçe, çiftçiler hasat zamanı ağlamadıkça, esnaflar siftah etmeden dükkan kapatmadıkça, toprak mahsül süt torna üretenin oldukça, mezarda emeklilik ler olmadıkça, asgari ücret altında insanlarımız ezilmedikçe, sınıfsız sömürüsüz bir toplum oldukça, kısacası açlık, yoksulluk ve adaletsizlikler ortadan kalktıkça BAYRAM BİZİM SOKAKLARA DA GELECEK.
