Hiç bir şeye başlanılmamış sanki. Hiçbir şey eskimemiş. Yeniden eskitmeye başlamak. Aynı şeyi hep yeniden yeniden denemek. Kendine hiçbir şey katmadan ve üstelik usanmadan, usanmaya kendine hak tanımadan.
Ancak kafasında dünden hiçbir şey bulunmayan, ama asıl, asıl bugünün huzurundaki değeri bilmeyen ve yarının müspet hayali içlerine yerleşmemiş milletler, fırtınaya tutulmuş bir kayık gibi bir sola, bir sağa yalpa vururlar.
“Bir gün öğretmen de ölür. Ama ardından binlerce ve binlerce kişide yaşar o. Bir alev, sönmez bir ateş gibi, ilim meşalesini nesilden nesile devreder.”