Ama ruhunun bir köşesinde bir türlü dolduramadığı bir boşluk vardı sanki. Bir şeyler ona bir türlü yetemiyordu. Bir türlü tatmin olamıyordu. Bir türlü huzura kavuşamıyordu.
“Ben boşuna nefes tüketmişim. Sen bari tüketme. Çünkü kimse karşısındakini dinlemiyor, insanlar doğrularını ve yanlışlarını kendileri bulmak zorundadır.”