Savaşta şiddete başvurmak kendini savunmanın bir aracıdır. Ama terörizmi bir ilke haline getirmek onu kurumsallaştırnak ve ona toplumsal mücadelede hayati rol affetmek ise bambaşka bir şeydir. Böyle bir terörzm karşı devrimcileşir EmmaGoldman 
Devrimci Kadınlar
Günah işlemek insana, affetmek Tanrı'ya mahsus.
Sayfa 496Kitabı okudu
Bazen; hayat yorar insanı…
Şarkılar yorar
Beklemek yorar
Özlemek yorar
Affetmek yorar
Hoş görmek yorar
Boş vermek bile yorar..
Ve insan susar
Her şeye, herkese rağmen...
Elinden gelen tek şeyi yapar;
Bağıra bağıra susar.
Can Yücel
Unutmak elimizde değildi. Karar verip unutamıyordu insan. Affedemediği gibi. Affetmek de elimizde değildi.
Sayfa 459
Affetmek bazen, affettiĝine yakın olmayı kaldırmaz.
Allah seni affetmek istiyor. Öyle olmasaydı, ayağına batan dikeni dahi günahına kefaret sayar mıydı?
Affetmek insanın yükünü hafifletir. Affedin. Affetmek sizin kusurununuz olduğu anlamına gelmez. Affetmek kusurlu olanın kusursuz olduğunu göstermez. Ferahlarsınız, huzurlu olursunuz. Kin gütmek kadar ağır bir yük yoktur..
Af
Ona göre affetmek ilişkinin olağan döngüsünde olması gerekendi. Evin salonunda top oynayan şımarık bir çocuk gibiydi, vazoyu kırdıktan sonra annesine şirinlik yaparak, ağlayarak kendini affettiren o çocuk büyüyünce kırdığı şeyler daha da büyüyor, maddi zararlar onarılırken manevi hasarlar asla onulmaz yaralara sebep oluyordu. Aşık olan tarafsa kaybetme korkusuyla verdiği her türlü hasara göz yumuyor ve şefkatli bir anne görevi görüyordu.
Sayfa 86 - Doğan KitapKitabı okudu
Her insanın bir öyküsü vardır.
Çevremizdekilerle; politik düşüncesi, boş zaman alışkanlıkları, dinlediği müzik türü, dini görüşü vs.den bağımsız olarak iletişime geçmeliyiz.
Sayfa 327 - Mona YayıneviKitabı okudu
Mutluluğun düşmanı hareketsizlik ve yalnızlıktır.
Sayfa 327 - Mona YayıneviKitabı okudu
“Başkalarının hatalarını affetmek, kendi içsel huzurumuzu korumanın bir anahtarıdır. Affetmek, kalbimizi temiz tutmanın ve sevgiyle dolu olmanın bir yoludur.”
Bazen hayatımdaki herkesin usulca çekip gitmesini ve beni kendimle bırakmasını istiyorum. Belki de çoğu zaman.. Onlarca parçaya bölünüp tüm parçaları tekrar yerleştirmekten yoruldum. Üstelik hiçbir zaman eski yerinde olmuyor tek bir parça bile.. Kimsenin beni kırdığı yerden toplamasını istemiyorum. Birilerine kendimi açıklamak anlatmak ya da affetmek mj?.. Asla. Tek birine bile tahammülüm yok. Lütfen herkes sessiz ve usulca çıkabilir mi? Kapıyı usulca ört çünkü yüksek seslere tahammülüm yok.
Belirsizlikler, haksızlıklar, neden? Diye sorguladıklarımız… Her birinin cevabını bulduğumuzda üzerimizden bir yük kalkıyor ve dünya değişiyor gibi oluyor. Bakış açımız ve anlam noktamız da değişiyor elbet ya da bu süreç birbirini etkiliyor da olabilir. Nihayetinde nedenleri ve sonuçları anlayabildiğinizde affetmek daha kolay bir hale geliyor. Affedebilmek ise çok şey… Ve sonrasında, fırtınalı dalgalı bir denizin ertesinde suyun durgunlaşması gibi bir dinginlik hali geliyor.
Affetmek !
Affedebilme süreci, geçmişten gelen olumsuz duygu yükünden kurtulup, özgürleşebilmektir…
Sayfa 55 - Ütopya grafikKitabı okuyor
