ey Müslüman!
sen, sen dünyanın en uyanık insanı, Allah’ın gerçek kulu olman gerekiren... Sana ne oldu ki sen böyle uyudun, sen böyle düştün onların ağına?
işte; kardeşim için ağlıyorum. göz yaşlarım onun sefaleti için akıyor... bu göz yaşımın düştüğü bu Cidde toprakları şahid olsunki, bir gün Amerika’yı devirecek ve orada bir inkilap yapacağız!...
Gel gönül sabreyle katlan bu cevre
Elbette ağlatan seni güldürür
Niceleri kondu göçtü bu handan
Elbette ağlatan seni güldürür
Gitti yoldaşlarım deyü ağlama
Ciğerciğin aşk oduna dağlama
Hayıf oldu deyü matem bağlama
Elbette ağlatan seni güldürür
Gittiğim yollar da sana ayandır
Cevrin kime ise lütfun anadır
Erler ile evliyaya beyandır
Elbette ağlatan seni güldürür
Gitti göremedim mihr-i vefayı
Âşık olan çeker cevr ü cefayı
Kelp irakip sürsün zevk ü safayı
Elbette ağlatan seni güldürür
Pir Sultan Abdal'ım bunda bir hâl var
Özünü yokla ki üstünde yol var
Seni kim ağlattı var ana yalvar
Elbette ağlatan seni güldürür