BUNDAN BÖYLE YANAN SEVDAM
Kalbimin sebebi ne böyle?
Söyle neden bu böyle?
Ah hep aşk diye,
Dillerim, dudaklarım, dudakların,
Hep ortak bir aşka,
Sarhoş olmak isterse,
Kader neden bu kadar nazlı sevgili?
bir vazgeçişin öyküsü
ah! seni düşünerek okuduğum kitapların sayfalarına mı üzüleyim şimdi,
yoksa arasında kuruttuğum çiçeklere mi?
halbuki ne hayaller kurup
okumuştum sana
bir bir o güzelim satırları.
değer miydi sevgili
bu kadar bencil olmaya?
aşkımı görürken
çevirip kafanı
görmemiş gibi yapmaya?
söyle değdi mi;
ya da sen sus
söylesin çiçekler,
söylesin kargalar.
ya da sen sus
söylesin kelebekler
söylesin şarkılar.
-venüs
SEVMENİN GÜZEL HECESİ
Kalbim parçalanıyor,
Sana aşığım.
İzin versem baharlarım yayılır,
Dayanamıyor sana çok aşığım.
Uykumu biraz rahat bırak bana,
Düşlerim ucağına hadi eyvallah.
Aşığım sana öyle kısa değil,
Ardımda bırakıp gül çağrısını
Ayrılık anı bu sisli şarkıyı
Irmaklar gibi akıp uzun uzun
Terkediyorum bu kenti
Ah ölüler gibi...
Şarkılar bir çığlığa sığınmaksa şimdi
Sonsuz bir yangın gibi
Sevmesem öyle kolay çekip gitmek
Yaralı bir kuş gibi...
''Nakaratları bize ait olmayan birlik şarkıları söylemenizden yıldım, tiksindirici oluyorsunuz; birlikte durduğunuz adamları öldürdüğünüz zaman... ah, bir bakın şu işe, nasıl da beraber olmuş düşmanlarla dost bildiklerimiz, yoksa bizler daima kendimizi mi kandırmıştık... hiçbirinin önemi kalmadı, sanki önemi var mıydı bu hayatta, böylesine bir ahmaklığın zihinlerimizde... medet ummakla geçti hayatımız, kendini bilmez domuzlara ağız açarak ve kendimizi kaybettik, zayıflık hattında. Ve sonra hayıflanıyoruz; kırılırken kanadımız ve sonra hayıflanıyoruz; düşerken kanımız yere... sokuluyor şarkılar, naralar, seni beni yadırgayan; üzerimize çullanılan ve iftiralarıyla coşan... o utanmaz, o karaktersiz, o hain bakışlarıyla, leş akbabaları üşüşüyorlar, kurşunlarla parçalanan yapayalnız bedenime... üzülme akıncı halime, üzülme ki zannetmesinler kazandık!''
D.p halüsinasyon
''İşte, yolunuz ve amacınız... buradan sürüleceksiniz hayata; girdap ve kasvet yoldaşınız olacak. Ayrılık, damarlarınızda vücut bulacak ve sizler, çılgınlaşacaksınız bu sokaklarda... karanlıklarda hüzünlenecek, ağlayacak; bir parça sevinç için umutlarınızı yakacaksınız... sessiz ve sakin olmayı öğretmelisiniz kendinize, yahut bizler size öğretmeliyiz. Dizginlenecek, ses çıkartamayacak, afallayacak ve istemsiz mahkûmlar olarak hayatınıza devam edeceksiniz. Yalnızlık... yalnızlık, ah yalnızlık... hüküm sürecek beraberinizde, öncelerde çektiğiniz acılar etinizde bizlerin açtığı darbeler olarak kalacak, iyi insanlar sizden korkacaklar!.. Bakacaksınız hayata, ''niçin buradayız dostlarım, bir hüznü yaşamak için mi?'' sıkıntılarla boğuşacak ve paramparça edeceksiniz yüzlerinizi, bizlerse sizin sıkıntılarınız üzerinde şehirler yükselteceğiz, acınıza gülümseyecek, mutluluk adına şarkılar yazacağız...''
D.p -karanlıkların haykırışı-
Demedim Mi
Demedim mi bu hasret bitirir seni
Ay dolanır gider, yalnız kalırsın
Her gün yeni baştan dağılır, ufalırsın
Demedim mi yüreğim sevme!
İşte ne gözyaşı, ne yemin, ne söz....
Geri dönen hangi güvercinin var?
Senin hangi çiçeğini sakladı bahar?
Ah bu şarkıların gözü kör olsun diyor şarkıda sadece şarkılar değil eksik kalmışlık var burda da neler neler mesela bir ses tonu, bir koku, bir kelime, bir yemek, bir pijama, bir sigara, bir bardak tutuşu, bir şiir ve daha niceleri unutmayı nasıl güçleştiriyor...
Tüm mümkünlerın kıyısına...
Bir ömre sığdıramadıklarımızı bir güne sığdırabilir miydik? Bu ne kadar mümkündü?
Hayat bı şekilde akarken bakmadığımız gökyüzüne doya doya öpmek isterdim. Yanından gectigim tüm çocukları şefkatle sarmak , dudaklarım catlayana kadar öpmek isterdim. Ayıplanır diye düşünmeden koşmak isterdim . Kalabalık içinde sokağın ortasi demeden müziksiz dans etmek isterdim . Yiyip yiyip doymamak, hep çakır ceyif yaşamak isterdim. Sarılmak isterdim. O sevip sevip doyamadiklarıma binlerce kez sevdiğimi söylemek isterdim... Son kez gözlerinin en derinine bakıp hayatımı film şeridi gibi görmek isterdim. Sevmek, aşık olmak delice şarkılar söylemek, gönlümün raflarina kitaplar dizmek isterdim. İsterdim isterdimde ah bir ömre kaç tanesini sigdirabilirdim.
Belkide bugün son günümüz , burası dunya bilinmezlik yeri değil ki . Hala nefes almak mümkünken sevin, sevilin, koşun , dans edin hayal kurun hicbir sey imkansız değil . Sarılmak , tebessüm etmek zor değil . Gökyüzüne dalıp kendini bulmak, sayfalar boyu dünyaları gezmek .. Ölmekten ya da yaşlanmaktan korkmaya gerek yok. Hayat yapmak istediklerimizi erteleyecek kadar uzun değil.Hala yasiyorsan her şey mümkün
Tüm mumkunlerin kıyısında
B.D
FERİHNAZ HATUN DESTESİ
Misafir geldin,
Kaldın gönlümde.
Bilmedim, bilemedim nedir bu mucize?
Ah gitmedin, kaldın öylece,
Sana şarkılar yazacaktım,
Sen durdun daha da ballandın.
Hoşgeldin, sefalar getirdin, ne hoş geldin,
SANA GÜZEL ŞARKILAR YAPACAĞIM
Ne olsun işte ansızın,
Bir yağmur tutturdu ki gidiyor.
Ben keyfime bir çocuk gibi,
Altında ediyorum kimse karışamaz keyfime.
Ah sevgili sen o süsenli balkonlarında,
Küçük nazlı hâlinle işte hep.
Annenle beraber çay içersin,
Neylersin...
" Bazen acı dinmez, bazen de yağmur
Sevgilim gülümse, her şey unutulur
Suskunuz bu akşam üstü
Hasrete yanmışız, neylersin...
Bir gün, bu mahzun sevdadan geriye
Kalırsa, sadece o hüzün kalır..
Sen de anladın ki yapa-yalnızız...