Ah Epilya çocuksu hayallerim benim...
Eskiden savaşlarda sadece askerler ölürdü
Bombalar atıldığında mevzilere düşerdi
Rüzgar şehirlere sadece ölü askerleri taşırdı
Unutulurdu bir kaç yıl sonra acılar
Ama şimdi Epilya, şimdi
Çocuklar ve kadınlar asker
Bombalar bebeklerin beşiğine düşüyor
Rüzgar annelerin ağıtlarını taşıyor şehirlere
Unutulmuyor acılar,
Yüreğimizde kara bir leke bırakıyor
Ah Epilya'm minik gözyaşım benim ...