Ah Raif Efendi
Kendimi bildim bileli, bütün günlerimi, haberim olmadan ve nefsime itiraf etmeden, bir insanı aramakla geçirmiş ve bu yüzden bütün diğer insanlardan kaçmıştım.
Sayfa 62 - YKYKitabı okudu
âh raif, salondaki parkeyi cilası sökülünceye kadar izledim.
âh maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz?
niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz?
niçin yanımda değilsin?
Sayfa 164 - kültür yayınları, 1.basım, istanbul 1943Kitabı okudu
Keşke Tekrar Tanışabilsek Madonna'm
Ah benim hatalarla dolu bu kitap serüvenim...
Böyle bir kitabı bu kadar geç zamana bırakmış olmak kadar büyük bir hata yapmamıştım. İlk 30-40 sayfasını okuyup ''aman bu ne?" deyip sıkılıp bıraktığım, üç veya dört ay sonra okuyacak kitap arayınca tekrar kendisine denk geldiğim ve bir solukta bitirdiğim mucize eser.
Kitabın ilk bölümlerinde henüz -Raif Efendinin defterine geçilmediği bölümlerde- pek benim sevdiğim tarzdan gitmeyen bir kitaptır bu roman. Fakat daha sonra Raif Efendinin ağzından dinlediğimiz o yüzden fazla sayfa.. İşte beni bu kadar geç kalmaya pişman eden kısım orası. Bir kadın bu kadar güzel betimlenebilir. Bölüm bölüm o kadar güzel ve gerçekçi betimlemeler yapılmış ki, adeta sol yanımda Maria Puder'i hissettim. Betimlemelerin haricinde kitabın benim açından en etkileyici noktası tabii ki konusu oldu. Kim bilir gerçek zaman diliminde ne inatlar uğruna yaşanması gereken aşklar yarım kalıyor..
Keşke unutup da bir daha okusam dediğim kitaplar arasına çoktan girdi bu eser. Keşke bir daha Kürk Mantolu Madonna'yı sıfırdan hayal edebilsem, keşke yaşanması gerekenler yaşansa ve yarım kalan hiçbir şey olmasa. He öyle umduğum gibi olsa bu kitap bu kadar üst seviye olur muydu? Tabii ki hayır.. 
Kürk Mantolu Madonna
Şair Mehmet Raif
Zaten sokaktan tiksinirdi. Ve "Ah, evimdem çıkmayabilsem!" derdi. Caddelerden tenha sokaklara sapar, vücunu duvarlara çevirerek kaçıyor gibi yürürdü. Selamını kimseye vermemek için eliyle beraber cebinde saklardı.
Sayfa 30 - Oğlak Yayınları - 17. Baskı: 2022Kitabı okudu
Muhiddin Râif Bey'den Şiirler
Sen âh deyip de geçme öyle,
Bir âh'dadır Celâl-i Zâtı,
Bir âh, semâyı, arşı sarsar,
Bir âh yıkar bu kâinatı.
Yâni: "Sen ehemmiyet vermiyorsun. Halbuki bir âh ile Celâl-i Rabbânî tecellî eder. Öyle âh vardır ki, yeri göğü sarsar ve bu kâinatı yıkabilir.”
Sayfa 257Kitabı okudu
Ah ki Ah
Âhhh ki Âhh… 🌹🌙 🇹🇷
•
Sen âh deyip de geçme öyle,
Bir âh’tadır Celâl-i Zât’ı,
Bir âh, semâyı, arş’ı sarsar,
Bir âh yıkar bu kâinâtı…
(Şâir Muhyiddîn Râif Bey)
آه كە آهە...
سن آه دیوب دە گچمە أویلە ،
بر آهدەدر جلال ذاتی ،
بر آه ، سمایی ، عرشی صارصار ،
بر آه ییقار بو كائناتی …
( شاعر محی الدین رائف بگ )
Ah! Raif Efendi...
"Ah Maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin?"
Ah Raif Efendi
Ben gene eskisi gibi dünyadan uzak ve daima tasavvurlarimin ve iç dünyamın bir oyuncagiydim.
Sayfa 64Kitabı okudu