Ah Tamara ah Tamara;
Kalp çarpıntısı,
Beyin zonklaması,
Dalgaların sahile vurması gibi gözlerin,
Martı sesleriyle geliyorum sana...
Fenerinin suya yansımasına kulaç atan yüreğim,
Ve işte bendesin...
Van Gölünde;
İnsan yok olacağını bilse, yine de umudunu kaybetmemeli. Ölümü değil yaşamayı, kötüyü değil iyiyi , yokluğu değil varlığı, kaçmayı değil direnmeyi, susmayı değil haykırmayı, bırakmayı değil tutmayı seçmeli.
Çünkü...
Umut demek yaşamak demektir.
Her şey üstüne üstüne geliyordu. Bir çıkmazın içindeydi. Vicdanıyla sadakati arasında kalmıştı. Her şey hepten alt üst olmuştu. Yüreği yandı, ruhu kavruldu, beyni küçüldü.