Ahmet Selçuk İlkan:
Rüzgar mumu söndürür bilirsin
Bir yangını sondürür sanma
Ve bu ayrılık ancak beni öldürür aşkımızı asla
Sen uyurken giden otobüslere yazdım adını
Bütün taksi duraklarına,hasret trenlerine,
Uzak denizlerin gemilerine,kaldırım taşlarına,
Köşe başlarına
Bu şehirde herkes seni tanıyor
Gözlerin yosun yeşili,saçların ağustos sarısı
Ve tenin süt beyazı
Sokak ressamları bile seni benden iyi biliyor
Ahh!sen uyurken adını ansam yüreğim titriyor..