(Buğdu) kelimesinin aslı, sağlam ve mukaddes anlamına gelen "boğa"dan türemiştir. Vaktiyle Türkler öküze ve boğaya tapınırlardı. Boğa sözcüğü İslâvcaya "Boğo" şeklinde geçmiş ve ve Tanrı anlamında kullanılmıştır. Nitekim öküz kelimesi de oğuz, yavuz, uğuz, oks, öküz, ogüst tarzında Latince, Almanca, İngilizce ve Macarcaya geçmiştir.
Sayfa 28Kitabı okuyor
Dönsen şimdi,
Hoş geldin demeyeceğim.
Zira ne aklımı terkettin, ne kalbimi.
Sayfa 131Kitabı okudu
Şimdi ben sırtımı dönüp gidiyorsam,
Daha iyi günlere değil. Daha kötü gün görmemeye.
Birçok şeyi düşünmek yerine, Bir sigara yakıp balkonda üşümeyi tercih ediyorum.
Sayfa 22
Senin güzelliğin yaradanın zerafetinden,
Benim yorgunluğum dünyanın sefaletinden.
Anlatılır hatta ağlanır da
Ama gülünmez bir daha eskisi gibi.