Hz. Ömer bir gün bir deveyi yakalamaya çalışırken kendisini gören Ahnef b. Kays 'tan kovalamaya katılmasını istemiş, "Gel birlikte yakalayalım. Devlete ait bir deve kaçtı. Bu malda kaç kişinin hakkı olduğunu biliyorsun!" diye yükseltmişti sesini. "Neden bu işi bir köleye yaptırmıyor da eziyet çekiyorsun!" diyenlere ise şu tarihi cevabı vermişti: "Benden iyi köle kimmiş!"
"Birtakım insanlar, Muâviye b. Ebû Süfyân'ın yanında konuşuyordu. Ahnef b. Kays ise susuyordu.
Muâviye ona sordu:
'Ey Ebû Bahr! Sen niye konuşmuyorsun?'
Ahnef b. Kays şu cevabı verdi:
- Eğer yalan söylersem Allah'dan (c.c), doğruyu söylersem senden korkuyorum."
Sayfa 26 - SEMERKAND YAYINLARIKitabı okudu
Türklerle Müslüman Arapların İlişkileri
Türklerle Arapların doğrudan ilişki içerisine girmeleri ilk İslâm fetih hareketleri sırasına gerçekleşmiştir.
İslâm orduları Kadisiye (635)'de İranlıları büyük bir hezimete uğratmıştı. Müteakiben vukü bulan Celula Harbi (6317) ise Müslümanlara, Zağros dağları geçitlerine hakim olma imkânını vermişti. İran'ın kesin biçimde Müslümanların eline geçmesi ise Nihavent Savaşı (642)'yla gerçekleşecektir. Bunu müteakip Ceyhun nehrini geçen İslâm ordusu komutanı Ahnef b. Kays, hiç beklemediği sırada kuvvetli bir mukavemetle, doğrudan doğruya Türklerle karşılaşmıştır.
Ceyhun nehrini aşarak Belh'e doğru ilerlemeye başlayan Türk ordusu, Ahmey b. Kays komutasındaki İslâm ordusuyla Merv önlerinde karşılaştıysa da, Ahmet b. Kays'ın sonuçtan endişe duyarak ordusunu müdafaada tutması ve bu sırada Türk illeri için ortaya çıkan Çin tehlikesi dolayısıyla savaş olmamıştır (644). Böylece Müslüman Araplarla Türkler arasında doğrudan ilişkiler başlamış oldu. İşte bu ilk ilişkilerin başlamasından itibaren ilk Türk-İslâm devletlerinin ortaya çıkması için üç asırlık bir münasebetler zincirinin geçmesini beklemek gerekecektir.
Ahnef b. Kays'a
"Sen pir-i fâni bir kimsesin. Oruç seni zayıf düşürmektedir. Oysa şeran pir-i fâni olan kimseler, fidye vermek suretiyle oruç tutmayabilirler, neden oruç tutuyorsun?" denildiğinde şöyle demiştir:
"Ben, uzun bir sefere hazırlık yapmaktayım. Allah'ın azabına sabretmek, ibadetine sabretmekten daha zordur."
Sayfa 28
Ahnef b. Kays
"İyi kardeş, kardeşi ihtiyacı olduğunda yanında olur, yalnız kalmak istediğinde yanında kalmakta ısrar etmez. Ayağı kaydığında düşmemesi için tutar ve ihtiyacı olduğunda kendisini çağırmasını beklemeden yardımına koşar."
İbn Kuteybe, Uyûnu'l-Ahbâr, III, 4Kitabı okudu
Ahnef B.Kays[28] şöyle demiştir:
“Ahmak her şeyi ezberler ancak kendi nefsini unutur.
Sayfa 30 - İlk Harf Yayınevi
