"Yağmur herkese yağar bazıları ıslanır, bazıları ıslanmaz. ". Bu kitaptan payıma düşen tam olarak bu cümle oldu. Bâtında, okurken -bazen-çok güzel olduğuna dair bir kanaat oluştu içimde ama zahirde, bende kalan, yağmurun altında tuttuğum şemsiyenin kenarından elime düşen tek bir yağmur damlası oldu
Dimağımın daha fazla ıslanabilmesini dilerdim. Bir ara zihnim kapalı, anlayamıyorum, kitabın zamanı değil galiba vs gibi sebeplerle bırakayım dedim, sonra da ön yargıyla kitaba hiç yaklaşmamaktan korkup tek bir yağmur damlasına kanaat getirdim
