Matematik öğretmeni olan yazarımızın üç kitabından ilki olan 
Bir Bölü Sonsuz , Matematik alanında Türkiye'de yazılmış ilk roman özelliği taşıyor. Bir kadın yazar olarak bunu yapması beni ayrıyeten gururlandırdı.
Matematik denince çoğumuzun gözü korkar, bi kısmımız da çok sever ve hayatını matematikle şekillendirir. Ben korkanlardanım :). Matematik romanı olunca denklemin, işlemlerin, problemlerin olacağını düşünürseniz benim gibi yanılırsınız.
Konusuna gelirsek matematikçi bir üniversite hocasının her yıl eğitmek istediği çömez adı verdiği bir öğrenciyi seçmesiyle başlıyor. Hikaye bu ikilinin etrafında şekilleniyor. Birlikte çıktıkları bu yolda tam anlamıyla matematiğin ve sonsuzluğun dünyasını araştırırken kendi dünyalarında kayboluyorlar. Kitapta çoğu hissi görebilirsiniz. Hayatın gerçeklerini barındıran duyguları; aşk, sevgi, umut, hasret...
Kitaba özgün ayrı bi nokta ise karakterlerin isminin ve cinsiyetinin belli olmaması. Sanırım okuyucunun hayal dünyasına bırakılmak istenmiş gayet de güzel olmuş.
Bilgi veren bir kitap. Şurayı çizeyim aklımda bulunsun dediğim bir çok yer oldu. Akıcı ve sıkmayan keyifli bir kitaptı.
Eksi Bir ve 
Üç Yüz kitaplarını okumak için sabırsızlanmaya başladım bile.
Kitabı hediye eden yazarımız, 
Engin Yıldırım 'a teşekkür ederim.
Sonsuzluktan bahseden bu kitap sonsuz keyifle okunsun. Keyifli okumalar...
-Aklında bulunsun diye söylüyorum; "Hayattan fazla şeyler bekleme."
Sayfa 151Kitabı okudu
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022226.9k okunma
Benim şurada üç günlük ömrüm kaldı; aklında bulunsun diye bunları söylüyorum. Hayattan fazla şeyler bekleme. Dünyada her felaketin içinden en az zararla sıyrılmanın yolu hayata uymak, muhite uymak, hiç sivrilmemektir.
Sayfa 166Kitabı okudu
Buraya bir tarih koyuyorum...
Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. Lazım olursa açar okursun, Olmazsa da olsun, bir zararı yok burada dursun. Şuraya bir cümle koydum. Bırak, acımızı birileri duysun. Hem zaten şiir niye var? Dünyanın acısını başkaları da duysun! Acı mıhlanıp bir kalpte durmasın. Ortada dursun. Olur ya biri eline alır okşar, biri alnından öper. Az unutursun. Buraya tabiatı koydum. Ağaçları, suyu, ovayı, dağı. Onlar bizim kardeşimiz, çok canın sıkılırsa arada onlarla konuşursun. Buraya, küçük mutlu güneşler koydum. Günlerimiz karanlık ve çok soğuyor bazı akşamlar, ısınırsın. Buraya, bir inanç bir inat koydum. Tut ki unuttun, tekrar bak, o inat neyse, sen osun. Buraya yolun yokuşunu koydum. Bildiğim için yokuşu. Zorlanırsa nefesin, unutma, ciğer kendini en çabuk onaran organ, valla bak, aklında bulunsun. Buraya umutlu günler koydum. Şimdilik uzak gibi görünüyor, ama kimbilir, birazdan uzanıp dokunursun. Buraya bir ayna koydum arada önüne geç bak; sen şahane bir okursun. Mesai saatlerinde çaktırmadan şiir okursun. N'olcak ki, bırak patronlar seni kovsun! Burada bir tutam sabır var. Kendiminkinden kopardım bir parça, (bende çok boldur) lazım oldukça ya sabır ya sabır, dokunursun. Burada güzel çaylar var. Bu aralar senin için çok önemli. Bitki çayları, kış çayları, şuruplar, kompostolar. Demlersin, maksat midene dostluk olsun. Şuraya Youtube'dan müzikler, Bach dinle filan, koydum. Ama müzik konusunda sen benden daha iyisin, koklayıp buluyorsun. Buraya bir silkintiotu koydum. Kırk dert bir arada canına yandığım, kırkına birden deva olsun...
Birhan Keskin