Sebat
Çıkmıyor aklımdan gözleri
Bana sebat ver ya Rabbi.
Günışığı geceye nasıl sızıyorsa,gün nasıl her daim doğuyorsa ; öyle o'da aklımın ufkunda,her gün her vakitte daimi istikrarla koruyor kalbimdeki yerini.
Günü gecesi de yok, aklımda dolanır durur.
O dolandıkça kalbim sanki bir kuş olur,sonsuz mavi gökyüzünde kaygısız kanat vurur.
Fakat işte yetmiyor düşünmek,özlemek kanırtıyor insanı. Eksik kalmanın sancısı benzemiyor hiçbir şeye. Tasvir edilmese dört kitapta ayet ayet, şüphesiz derdim ki cennet işte bu nazlı güzelin kendisi ve cehennem o güzelin yokluğunda geçen her saniye,onsuz gidilen her yer onsuz içilen her damla su...
Ah , Allah'ım,söze başlarken de sana yalvardım sözü bitirirken de huzuruna kapanayım,sen ki canların canısın,huzurun kaynağısın,ruhların gıdasısın. Beni mahrum etme o şirin kulunun suretinden,elleri hiç eksilmesin ellerimden. Herkes söyler belki "ölmez kimse hasretten" fakat şu aciz kulun yaşarken ölüyor,onsuz kalırken.
Yüzbin defa tekrar edip duruyorum ,söylenmeye değer tek söz olan onun adını. Söz uzadı,gece güne yaklaştı,geceyle gündüzü birleştirdiğin gibi bizi de öyle kavuştur ya rabbim. Gece senin,gündüz senin,ben senin o senin ...
Onunla ne zaman lades oynasak hep o kazandı.
Kalbimdeyken nasıl aklımda derdim...
Oğuz Atay
"Biliyor musun Olric?"
"Neyi efendimiz?"
"Onunla ne zaman lades oynasak hep o kazandı.."
"Neden efendimiz?"
"Kalbimdeyken nasıl aklımda derdim?.."
Oğuz Atay - Tutunamayanlar
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
Aklımda birkaç cümle vardı oradan ayrılırken,
Musa Erman'ın bana söylediği "Belki de bu hikayenin eksik sayfası sensin Derin." cümlesi dönüp duruyordu kafamın içinde.
Sonra kendi sesim yankılanıyordu kulaklarımda, "Bu bilye bana şans getirsin."
Sonra Aziz Ata'nın sesini duyar gibi oluyordum, "Senin olsun, şans
En büyük ilham kaynağın nedir?
Bu soruda önce biraz düşündüm aklıma hiçbir şey gelmedi. Ama aklımda bir kelime bağırıyordu ''Annem'', Evet sanırım en büyük ilham kaynağım annem. Bazen tartışsam da birbirimize kızsak da en sonunda yine annemin şefkatli kollarına koşuyorum. Ona danışıyorum, ondan fikir alıyorum ve günün sonunda onunla var oluyorum. Bana yap dediği şeyleri yaptığım için pişmanlık duymadım. Yapma dediği şeylerin çoğunluğu pişmanlıkla sona erdi... Neredeyse... Hala yol alırken ona danışıyorum ve aileme babama, kardeşime. Ailem benim en büyük ilham kaynağım. Çünkü bu zamana kadarki başarılarımın arkasında onlarında fikirleri var. İyi ki varlar. Peki bu soruya aile yerine başka bir kelime söylemem gerekseydi? 'başarı' derdim. Çünkü insanoğlunun genel ilham kaynağı bana göre başarı. Başarılı olduğumuz zaman kendimizi var hissediyoruz. Bazılarımız ona sıkı sıkı tutunuyor. Bazılarımızın tutunacak tek dalı başarı oluyor. Hepimizinki farklı olabilir tabii. Başarılarıma ve aileme
Peki sizin ilham kaynağınız ne? Her güne 1 soru çok hoşuma gitti. Sonuçta burası bir edebiyat dünyası değil mi? İnsanın kendini tanıyabilmesi için bazı soruları sorması ve bunları bir yere yazması gerektiğine inanıyorum. Ben de buraya yazma kararı aldım. Bunu okuyan ve düşüncelerini paylaşmak isteyen herkes yazabilir. :)
- Biliyor musun Olric?
+Neyi efendimiz?
- Onunla ne zaman lades oynasak hep o kazandı.
+ Neden efendimiz?
-Kalbimdeyken nasıl aklımda derdim?
Ben eskiden ölümden çok korkardım.
Hatta derdim ki; bu dünyada herkes ölse bir tek ben kalsam, o yalnızlığa bile razıyım. Ama şimdi sadece Nazım'ın o şiiri var aklımda.
Öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
Yetmişinde bile mesela zeytin dikeceksin.
Hemde öyle çocuklara falan kalır diye değil,
Ölmekten korktuğun halde ölüme inandığın için.
Nazım Hikmet~ Yaşamaya dair.
-Biliyor musun Olric
-Neyi efendimiz?
-Onunla ne zaman lades oynasak hep o kazandı.
-Neden efendimiz?
-Kalbimdeyken nasıl aklımda derdim.
Oğuz Atay/Tutunamayanlar 📚
Ben eskiden ölümden çok korkardım. Hatta derdim ki: Bu dünyada herkes ölse, bir tek ben kalsam, o yalnızlığa bile razıyım. Ama şimdi sadece Nazım'ın o şiiri var aklımda:
. 
Nazım Hikmet Ran 
Yaşamaya Dair
-Biliyor musun Olric?
-Neyi efendimiz?
-onunla ne zaman lades oynasak hep o kazanırdı.
-Neden efendimiz?
-Kalbimdeyken nasıl aklımda derdim.
Oğuz Atay 
Tutunamayanlar