Bu kalabalık bunaltıyor artık. Varlıkları değil, sesleri. Koca bir gürültü koca bir kıyamet, asıl duymamız gerekenleri gizliyor gibi. Ayhan Geçgin, "İnsan sesinin olmadığı bir yere gitmek, durmak, sadece boşluğu dinlemek istiyorum. İnsan sesi, dinlemem gereken şeyi işitmemi engelliyor." der. Öyle bir his sevgili okur: Kısacık bir
1 yazı 35 Müslüm Baba Şarkısı
Müslüm baba, dedim
"Efendim evlat" dedi.
Çok seviyorum, dedim.
"Hangimiz sevmedik?" dedi
Bir his var sanki gidecek, dedim
"Hasret rüzgarı" dedi
Çok masum bakıyor, Dedim
"Aldanma cocuksu mahsun yüzüne" dedi
Sabaha kadar içsem unutur muyum? dedim
"Meyhane son durağın" dedi
Değişmez mi alın yazım
Ne doğan güne hükmüm geçer,
Ne halden anlayan bulunur;
Ah aklımdan ölümüm geçer;
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.
Gün Eksilmesin Penceremden
Merhaba zındıklar, son yıllarda hayatımda can sıkıntısı, hayattan keyif alamama gibi durumlar söz konusuydu yani anhedoniye yakalandım ve doğal olarak yalnızlık çekiyordum. Bu uygulamada ileti paylaşırken aklımdan geçen belki başka okurlarla iletişim kurarım, ne bileyim eğlenceli konuşmalar yardımcı olabilir diye düşünüyordum ama içinde bulunduğum psikolojik durum gittiğim yolun doğru olmadığını gösterdi. Bugün aldığım bir radikal karar sonucu burada ileti yorumlamayı ve paylaşmayı bırakıyorum. Bu benim son fikir odaklı iletim olacak. Sadece alıntı ve aforizma paylaşacağım. Belki aklım eserse ara sıra da inceleme paylaşırım. Uygulamayı ilk üye olduğum zaman ki gibi arşiv ve hatırlatma amaçlı kullanmaya geri döneceğim, evet sizin tabirinizle uygulamayı amacına göre kullanacağım. Alıntılarda görüşürüz. 👋