VAHYİ KUŞAĞINDA İNSAN:
1. Eşyanın isimlerini bilme kabiliyetine sahiptir. (Bakara, 2/31)
2. Sorumluluk sahibidir.(Ahzâb, 33/72)
3. İyilik yapmayı sevendir. (Lokmân, 31/14)
4. Allah'tan hakkıyla korkandır. (Enfâl, 8/2)
5. Tevbe eden, günahlardan pişmanlık duyandır. (Âl-i İmrân, 3/16)
6. Sabreden,direnendir. (Bakara,2/153)
7. Haksızlığa karşı yardımlaşandır. (Şûrâ, 42/39)
8. İyiliği emreden, kötülükten alıkoyandır. ( Âl-i İmrân, 3/104)
9. İhtiyaç sahiplerine yardımda bulunandır. (Zâriyât, 51/19)
10. Affetmeyi seven, kusurları bağışlayanlardır. (Âl-i İmrân, 3/134)
Sayfa 17 - siyer yayınlarıKitabı okudu
Alperen, "İçinizden, sizi hayra çağıran, iyiliği emredip kötülükten men eden bir topluluk olsun, işte onlar kurtuluşa erenlerdir." (Âl-i İmrân, 104) ayetini kendisine düstur edinen teşkilatçı kişidir.
Sayfa 9
Ne diyor Âl-i İmran 104:
"Sizden, hayra çağıran, iyiliği emreden ve kötülükten men eden bir topluluk bulunsun. İşte kurtuluşa erenler onlardır."
Sayfa 60Kitabı okudu
Allah Teâlâ, "İçinizden hayra çağıran, iyiliği emredip kötülükten sakındıran bir topluluk bulunsun. İşte kurtuluşa erenler onlardır" (Âl-i İmrân 3/104) emrini vermektedir.
Sayfa 75 - SemerkandKitabı okudu
Sizden hayra çağıran iyiliği emredip kötülüğu men eden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir.
Al- i İmran 3/104
S:365
Kur’ân-ı Kerîm’de buyrulur:
“(İnsanları) Allâh’a dâvet eden, sâlih ameller işleyen ve «Ben müslümanlardanım.» diyenden daha güzel sözlü kim olabilir?” (Fussilet, 33)
“Sizden, hayra çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar felâha erenlerdir.” (Âl-i İmrân, 104)
Sayfa 63 - Erkam YayınlarıKitabı okudu
"Sizden, hayra çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir."
Âl-i İmrân Sûresi, 3/104
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Çifte Denetim Mekanizması
1) “Sizden hayra çağıran, iyiliği emredip kötülükten sakındıran bir topluluk bulunsun... (Al-i İmrân.104)
2) “Siz insanlar için çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülükten de sakındırırsınız..” (Âl-i İmrân.110)
Ayetlerden açıkça anlaşıldığına göre, Müslümanların hem kendileri dışındaki insanlara hem de birbirlerine karşı, iyiliği emredip kötülükten sakındırma misyonu var. Başkasını düzeltirken, kendini de ihmal etmemek; başkalarına bir şeyleri hatırlatırken kendini unutmamak...
Sayfa 22Kitabı okudu
Doğru yönetim ve ilâhî irâde arasındaki ilişkinin kesin doğası, Kur'an'da belirsiz olarak kalır. Kur'an'daki “Sizden, hayra çağıran, iyiliği emreden ve kötülükten men eden bir topluluk bulunsun." (Âl-i İmrân: 104) uyarısı, tüm insanlara yönelik genel bir direktiftir ve bu emri gerçekleştirmek için herhangi bir kurum veya yönetim biçimini işaret etmez. Kur'an, Allah'a teslimiyetten ve iman hayatından bahseder, ancak teokrasinin, demokrasinin veya monarşinin göreceli değerlerine değinmez. İnsan ilişkilerinde adalet çok önemliyken, herhangi bir siyasî düzen tartışması Kur'an'da yoktur; Allah yüce hakemdir.
