Qazî Mihemed di merasima sondxwarinê ya li Meclisê da wiha sond xwar: “Ez li ser mezinatiya Xweda, li pîroziya Qurana pîroz, li ser welatê xwe û ala xwe sond dixwim ku ez ê can û mal û canê xwe feda bikim heta ku dilopa dawî ya xwîna min û nefesa min a dawî, da ku ala me li esmanan li ser rêya azadiyê babe.” “Ez soz didim xebatê.”
Sordu Cafer:
"Peki, insan çok ama çok yorulursa, ölsem de dinlensem diyemez mi?"
"Canlılar dinlenir çocuk!" diye kestirip attı Süleyman. Ama çocuğun inadını biliyordu.
"Hani ölüm ona kavuşmaktı? Niçin sevmiyoruz o zaman?"
"Aptal!" dedi Süleyman, "Oh ne âlâ! Öl ve kavuş! Birincisi, O isterse kavuşma olur. Ölen var, geberen var, bunu anlamalısın!"
"Kim karar veriyor ki ölene, geberene?"
"Elbette O! Ölümü seversen bütün insanlığı öldürebilirsin. İyi ile kötü arasındakı mesafe soğan zarı kadardır. Bunu hiç umutma!"
Bizan ku min yar tu yî
Dil jê birîndar tu yî
Ez kuştim yekcar tu yî
Kubkub li min yar çar tu yî
Bi dest û hem yar tu yî
Pir li min kubar tu yi
Ê b’xezeb sendî ez im
Di qeyda benda ez im
Xweş qeda elîa tu yî
Cama peyala tu yî
Xweş-bejn û bala tu yî
Delal di mala tu yî
Berbextê tala tu yî
Nîmetê ala tu yî.
Ê b’şewqa xala tu yî
Daîm dinalî ez im
Zar zar dikalî ez im
Harot di çalî ez im
Dûr ji wî halî ez im
Yar di xeyalî ez im
Naxwazin tu axa xwe biparêzî
Naxwazin tu ala xwe bidî jiyandin
Naxwazin tu jiyaneke azad û serbixwe ava bikî
Nebe koleyên wan
Nebe xulamê ber deriyên wan
Nebe celladê welatê xwe
Axa xwe
Ala xwe
Jiyana xwe..