“No es de fe -repetía- en mi opinión, creer que ese fuego es físico, material; es un símbolo, el símbolo del remordimiento.”
Sayfa 520Kitabı okuyor
'Won't you tell me what I really am', Franz pleads with Felice, and goes on to answer his own question: 'A difficult case. Am I a circus rider on 2 horses? Alas, I am no rider, but lie prostrate on the ground.'
Sayfa 55Kitabı okudu
"Alas poor world, what treasure hast thou lost!
What face remains alive that's worth the viewing?
Whose tongue is music now? What canst thou boast
Of things long since, or anything ensuing?
The flowers are sweet, their colours fresh and trim,
But true sweet beauty liv'd and died with him.
"Ah, dünya! Ne hazineler kaybettin! Artık hangi yüz hâlâ yaşamda, görülmeye değer?
Şimdi hangi dil müzik gibidir?
Ne övünebilirsin ki geçmişten ya da gelecekten?
Çiçekler tatlıdır, renkleri taze ve düzgündü,
Ama gerçek güzellik onunla yaşadı ve onunla öldü."
Sayfa 51Kitabı okudu
Göktürkler de, diğer Türkler gibi, ateşin kutlu oluşuna inanıyorlardı. "M. 569 yılında Bizans elçisi Zemarkhos, Orta Asya'da Batı Gök-Türk sınırına vardığı zaman, Türkler onu ve arkadaşlarını ateş alevleri üzerine atlatmak suretiyle, kötü ruhlardan temizlemişlerdi". Kenzü'l-Dürer yazarı, Türklerden bahsederken "Adetleri
Sayfa 69 - Türk Dünyası Araştırmaları VakfıKitabı okudu
Gözlerini yumdu, burnundan derin derin nefes alıp verirken yüzüne taze bir gülümseme yayıldı: " Bize ayıplarımızı itiraf edebilmek, kabullenmek ve düzeltmek için güç ver; rüzgarınla, suyunla, toprağınla, ateşinle... Bize başkalarında açtığımız yaralar için gönülden özür dileme ve bundan ders alma kuvveti nasip et! Alas, alas, alas.
Hiç kimsenin kendini haksızken haklı sanmasına izin verme. Zalimlerin masumları kendi kibir ve suç çamuru içinde boğmasına engel ol.
Sayfa 43 - EverestKitabı okudu
My friend never explained anything to me. He thought, perhaps, that I was like himself. But I, alas, do not know how to see sheep through the walls of boxes. Perhaps I am a little like the grown-ups. I have had to grow old.
Furkân Suresi 27. Ayet
O gün, zalim kimse (pişmanlıktan) ellerini ısırıp şöyle der: Keşke o peygamberle birlikte bir yol tutsaydım!
And the day when the unjust will gnaw his hands, saying, “Alas, if only I had chosen a way along with the (Noble) Messenger (of Allah)!”