Hüsamettin Bey kapıdan başını uzattı. “Ne var Hikmet, oğlum?” diye sordu. “Biriyle kavga mı ediyorsun?” “Beni yalnız bıraktılar albayım,” diye dert yandı Hikmet. Albay, Hikmet’in başını okşadı: “Üzülme oğlum, ben varım. Bu yetmez mi sana?”
Sayfa 446Kitabı okudu
“Bilmiyorum,” dedi albay. “Seni ve süt dökmüş kediyi yanyana düşünemiyorum.”
Hikmet duymadı: “Şimdi aslan kesiliyorum albayım.”
“Kızı üzmüyorsun ya Hikmet?” diye mırıldandı Hüsamettin Bey.
“Üzüyorum albayım. Sonra gidip ne diller döküyorum bilseniz. ‘Neyin var canım?’ filân diyorum. Daha neler söylüyorum. Gözlerine filân bakıyorum. Siz gerçekten doğru söylüyorsunuz albayım: Ben adam olmam. Ben, tek başıma yaşamalıyım; başkalarını zehirlememeliyim. Dama çıkıp ulumalıyım kurtlar gibi.”
“Kediler,” dedi Albay, “Miyavlarlar.” Hikmet gülümsedi; “Sizi de bu mizah duyusu kurtarıyor albayım.”
Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun? Bütün hayatımca bu cam kırıklarını beyin zarımın üzerinde taşımak ve onları oynatmadan son derece hesaplı düşünmek zorundayım. Bir filmde görmüştüm doktor: senin gibi gene bir doktor olan ve sözüm meclisten dışarı, delice planlar kuran
Hüsamettin Bey kapıdan başını uzattı. "Ne var Hikmet, oglum?" diye sordu. "Biriyle kavga mi ediyorsun?" "Beni yalnız bıraktılar albayım," diye dert yandı Hikmet. Albay, Hikmet'in başını okşadı: "Üzülme oğlum, ben varım Bu yetmez mi sana?"
Sayfa 446Kitabı okudu
Albay Hüsamettin Bey
Kimseden karşılık beklemiyorum.
Ben monologdan yanayım.
Sevgisiz acımaya karşıyım.
İnşallah bu arada, hangi bardak kimindi unuturum.
Sayfa 89 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
"Sen, bu 'bilinçaltı' dediğin şeyi ortaya çıkarabilecek misin bakalım kendinde?" dedi albay. "Zaten bilinçaltımda pek bir şey kalmadı albayım, ne var ne yok hepsi tükendi." "Canım öyle şey olur mu?" dedi Hüsamettin Bey. "Olur albayım. Aslında dış yaşantılarım çok fakir olduğu için, herkesin büyük bir titizlikle sakladığı bilinçaltı zenginliklerimi açıkça ve utanmazca kullanarak bitirdim."
"Saçmalama," dedi emekli albay. "Öyle demeyin doktor. Ben bugüne kadar hiç bir ıstırabımı bilinçaltına itmeyi başaramadım. Bu yüzden çok boş kaldı orası.
Sayfa 334 - İLETİŞİM
"Devam edin albayım." Hüsamettin Bey devam etmedi. "O halde ben ediyorum." Ayağa kalktı. Kolunu ileri uzattı; işaret parmağını, en yakın duvara dokundurdu: "Bir zamanlar seni sevmiştim. Ve sevgiyi senin suretinde yaratmıştım." Boşta kalan elini göğsüne götürdü: "Bu kalbin, birini sevmeye ihtiyacı vardı. Ve sen
Sayfa 90 - İletişim Yayınları, 13.baskı - 2002Kitabı okudu
3, Albay Hüsamettin Bey
Düşünceye daldı. "Önce konuşur, sonra düşünür" dedi Hüsamettin Bey, yavaş bir sesle. "Hepimiz gibi".
Sayfa 76 - İletişim Yayınları