Weltschmerz (@alekseyevna) Yorumları

Gönderi Oluştur

Alışveriş

Keşfet

Kitaplar

Yazarlar

Okurlar

1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin

1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın

Şartlar Gizlilik Topluluk Kuralları Hakkımızda Reklam Verin İletişim Kütüphaneciler Dizinler Çerez Politikası

Ara

Gönderi Oluştur

Weltschmerz

@alekseyevna

Okur

Burası hep ızdıraplarımız. Altını çizdiğimiz her cümle, Buraya yazılan her sözcük, her tümce

7 okur puanı

Nisan 2018 tarihinde katıldı

16Kitap 28Takip edilen 13Takipçi 0İnceleme 11Alıntı 7İleti

Weltschmerz yorumladı.

Serdar Dilekoğlu

@serdardilekoglu

30 Mayıs 2018 22:56

Dünyada üzerine en fazla kitap yazılan konu nedir ?

Weltschmerz

@alekseyevna ·

30 Mayıs 2018 23:05

Acı

Reklam

Weltschmerz yorumladı.

T r o y

@goldentrixter

07 Mayıs 2018 01:37

Uyku umrumda değil Leon, Ben aşk istiyorum ya da Lahmacun. - Mathilda

Weltschmerz

@alekseyevna ·

07 Mayıs 2018 11:38

Biraz aşk istiyorum, bir bardak da çay lütfen :)

T r o y

@goldentrixter ·

07 Mayıs 2018 11:40

İşte bu yaa :))

Weltschmerz yorumladı.

Erhan

@rhozd

04 Mayıs 2018 03:10

Yaşamak İstiyorum

Weltschmerz kullanıcısına ait "Yaşamak İstiyorum" isimli hikayeyi etkinlik kapsamında paylaşıyorum. Bunaltıcı bir sabaha açmıştım yine gözlerimi. Yataktan kalkmak istemiyordum ama okula gitmek zorundaydım. Yine dışarıya çıkıp insanların arasına karışma düşüncesi beni hep ürkütüyordu. Kayboluyordum. İnsanlara hiçbir zaman alışamadım. Yataktan kalktım ve yola koyuldum. Kendimle beraber götürmek istemediğim ruhumu şu rıhtımdaki ağacın ucuna bıraktım ve yola devam ettim. Yorucu ve bunaltıcı bir günün daha ardından biraz nefes alıp açılmak için rıhtımda bir yürüyüşe çıktım. Ağacın kenarına bırakmış olduğum ruhumu alıp çayırlarda, dağlarda çıplak ayakla dolaşmaya başladım. Toprağı hissetmek istiyordum. Yürüdükçe ırmaklar, nehirler keşfediyordum. Yeni nefesler doluyordu içime. Dağları, ırmakları geçiyordum suyu, toprağı, havayı hissederek. Irmağın karşı tarından belli belirsiz bir piyano sesi duyuluyordu. Usul usul ... çalan her bir nota yeniden yaşama sevinci doluyordu içim. Dans etmeye başladım. Şüphesiz onca yapmış olduğum dans gösterilerimin hiçbiri bu denli özgür, doğal ve akıcı olmamıştı. Piyanonun tuşları içime işliyordu sanki ve ben içimden geldiği gibi dans ettim. Sahnenin darlığı, seyirci kitlesi ve içinde kaybolduğum duvarlar yoktu. Özgürdüm. Dilediğim gibi dolaşıyor dans ediyorum derken arkadaşım koluma dokunmuştu. Elindeki çay ile bana seslendi, gözlerimin önünden akıp gitmişti her şey ve ben hala okulun bahçesindeydim.

Weltschmerz

@alekseyevna ·

04 Mayıs 2018 09:59

Teşekkür ederim :)