" İnsan bazen yazdıklarının altında yatan anlamların, imaların bas bas bağırdığını fark edince şaşkına dönüyor, sanki bir anda sağır olduğunu keşfetmek gibi bir şey "
Sayfa 261
" Dolu dolu yaşamayı seviyorum, oturmayan ve seyretmeyen her şeyi seviyorum. "
Sayfa 261
" O kadar mükemmel bir şekilde kendi ki."
Sayfa 248
Okur Takip Önerileri
" Bu tıpkı kör bir adamı süratli bir arabaya koyup, canının istediği gibi sürüp, canının istediği yere gitmesini söylemek gibi."
Sayfa 234
" Bir gün bana ölüm kavanozu dediği şeyi göstermişti. Onun içinde tutsağım ben. Kanatlarım cama çarpıyor. Dışarıyı görebildiğim için hala kaçabileceğimi sanıyorum. Umut besliyorum. Ama hepsi bir yanılsama."
Sayfa 228
" ... sanki bir şeye nefret duymak insanın o şeyden etkilenmesini önlermiş gibi. "
Sayfa 223
" İnsan kaçmaya kalkışmazsa gerçek bir tutsak olamaz "
Sayfa 221
" Gerçekten önemli olan tek şey insanın inandığını hissetmesi ve yaşamasıdır; yeter ki bu, yalnızca kendini rahatlatacak basit bir inanç olmasın.
Sayfa 152
" Hepimiz koparabildiğimizi alırız. Eğer hayatımızın büyük bir bölümünde elimize fazla bir şey geçmediyse, ilk fırsatta açığı kapatmaya çalışırız."
Sayfa 81
"Her şeyde hüzün bulursunuz, hüznü katan siz olursanız."
Sayfa 62
"Ama unutmak insanın yapacağı değil, başına gelecek bir şeydir ve benim başıma gelmedi."
Sayfa 12
''ancak birbirimizden nefret edecek kadar dindarız; birbirimizi sevecek kadar dindar değiliz''
Sayfa 77 - Jonathan Swift
''Ölümsüz şiirlerin konusu değil,
Çağımızın mantığıdır bu:
Dürüst düşler sayesinde yaşayan bizler,
Kötüleri savunuruz daha beter olanlara karşı.''
Sayfa 308
''Ben tarafsız değilim. Açık seçik taraf tutuyorum. Yobazlığa karşıyım, ırkçılığa karşıyım, gericiliğe karşıyım. İnsanların sömürülmesine ve savaşa karşıyım. Sosyalizmden, sevgiden, kardeşlikten, aydınlıktan yanayım.''
Sayfa 60
''Gençliğin mutluluğu, gençlerin kendileri dışında nerdeyse herkesin inandığı koca bir yalandır. Hiçbir gencin, ''genç olduğum için aman ne mutluyum'' dediği duyulmamıştır. Ama her nedense ihtiyarlar ''ah! gençken ne mutluydum!'' diyerek kendilerini aldatıp dururlar. Ailesi ve çevresi tarafından az çok korunan bir çocuk, on altı on yedi yaşına varıp, kimliği henüz gelişmeden, kendini savunma mekanizması henüz işlemeye başlamadan; toplumun, insanların, cinselliğin gerçekleriyle ansızın karşı karşıya gelince, nasıl mutlu olabilir ki?''
Sayfa 10