Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.4
Aleys
Aleys
@aleysreads
INTJ, she/her.
37 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Serinin son kitabı ve heyecanı hiç düşmedi. Bazı karakterlere sevgim daha da arttı ve seriyi genel anlamda güzel bitirdiğini düşünüyorum. Sadece bazı noktalar gereksiz uzatılmıştı ve finalde olması beklenen şeyin biraz daha kaotik olmasını beklemiştim. Levana gibi bir karakterden daha fazlasını bekledim haliyle. Yine de oldukça iyiydi.
O kadar uzun zamandır böyle saran bir bağımsız okumamıştım ki, kaliteli bir şey okumaya açmışım gibi hissettirdi. Kapağına ve hikaye anlatımına bakışımla beklediğimden çok daha farklı bir polisiye-psikolojik gerilim konusuyla karşılaştım. Gerek baskısı, gerek hikaye anlatımı oldukça iyiydi. Timothé Le Boucher imzalı olan "Kaybolan O Günler"in sonu çok tatmin etmemişti. Bu kitapta da bir benzerlik söz konusu fakat asla Kaybolan O Günler kadar yarım değil. Oldukça ilginç, oldukça beklenmedik panellerle karşılaştım doğrusu. Polisiye ve psikoloji temalı kurguları okumayı zaten çok severken bu kitabı da okumuş olmak ilaç gibi geldi reading slumpıma. Şiddetli tavsiyemdir.
Thanos'un oğlu Thane'in phoenix gücünü elde etmek ve hastalığa yakalanıp ölmek üzere olan babasını ortadan kaldırmak için verdiği çabayı okuduğumuz bir çizgi romandı. Thanos'un kana susamışlığı ölümcül bir hastalığa yakalanmış halde olduğunda bile değişmiyor. Kardeşi Eros ve birkaç karakter daha kaosun içinde yer alıyor. Okumayı gayet keyifli hale getiren detaylar var. Okumaya değerdi.
Okur Takip Önerileri
Manhwa çok okuyan birisi değilim, okuduğum birkaç tane var sadece fakat o kadar keyifliydi ki. Klasik K-drama konulu, lise aşkının instagramda ünlü olan bir kız ve ailesini kaybetmiş bir şekilde kardeşine bakan erkek karakterimiz var. Olaylar kızımızın bir türlü hayatında birinin olmayışıyla, baş karakterimiz olan erkekle utanç verici anlar yaşamasıyla ve o çocukla aynı sınıfa düşmesiyle başlıyor. Klasik, tadımlık güzel bir lise aşkı hikayesi. Bazı noktalarda istemsiz sırıtmaya sebep oluyor.
Baskı kalitesi ayrıca hoşuma gitti. Nasılsa manga tarzı diyerek saman kağıda ya da ufak boyutta basmamışlar. Kuşe kağıt, tam manhwa boyutunda basılmış ve koleksiyonda da oldukça güzel duracaktır. Kapakları, çizimleri çok hoşuma gitti. Biraz tuzlu ama indirimde yakalarsam mutlaka alıp koyarım kitaplığıma.
Strange'in büyü gücünün hafife alınmaması gerektiğini, filmlerdeki Strange'den çok fazlası olduğunu gördüğümüz bir hikayeydi diye düşünüyorum. Herkes Dormammu yine bela oldu sanarken olayın aslında çok farklı oluşu, büyü dünyasının tamamen tehlikede olup bunun dünyaya sıçrayışı bir hayli güzeldi. İşler sarpa sararken Strange'in de aslında ne kadar büyük bir büyü gücüne sahip olduğunu, bu karanlıktan sadece Strange'in ödediği bedeller sayesinde kurtulabildiğimizi okuyoruz. Strange yaptığı her büyünün karşılığını vermekte geç kaldığı için büyü dünyasının günleri sayılı hale geliyor. Ortalık karışıyor, Strange kendini büyü kitapları, silahları ve gücü olmadan karanlık bir noktada buluyor. İlk cilt oldukça güzel ilerledi, ilginç geçti. Hikayenin içindeki Strange'i ister istemez filmlerdeki/bize yansıtılan Strange ile kıyasladım. En kısa zamanda tüm seriyi almayı planlıyorum.
Southern Bastards / 1. Cilt
Earl Tubb, babasının uzun süre şeriflik yaptığı ve sevilmediği kasabaya istemeyerek de olsa dönüyor ve dışarıdan normal görünse de arka planı suç kaynayan bir ortamla karşılaşıyor. Birinin öldürülmesiyle hikaye Tubb için isteğinden çok farklı ilerlemeye başlıyor. Sürekli okuduğumuz klasik bir girişi olsa da merak uyandırdı bende doğrusu, devamını da okuyacağım muhtemelen.
Wanda'nın büyü dünyasının bozulmaya başlaması üzerine bir dedektif gibi çalıştığı, birden çok mekanda yer aldığı ve bu sorunun kaynağına inip çözmeye uğraştığı bir hikaye okuyoruz. Uncanny Avengers'ın olduğu zamanları kapsıyor hikaye.
Hikayede Yunan Tanrılarından bahsediliyor ama özellikle Hekate'ye yer verildiğini görmek çok mutlu etti beni. Cadıların koruyucusu olarak Hekate zaten olmazsa olmazdı. Emerald Warlock'un villain oluşu, Cadılar Yolu'nda Wanda'nın soyundan cadıların olduğunu okumak keyifliydi. Merak uyandırıcı bir hikayesi vardı. Sadece Warlock ile olan savaş sahnelerini bir tık daha fazla bekledim ve o da sanırım devam ciltlerinde gelecek. Oldukça güzel bir hikaye başlangıcıydı. Çizimlerinden de keyif aldım, Yunanistan çizimleri iç açıcıydı.
Kızıl Ana / The Red Mother Vol. 1-2-3
Baş karakterimiz Daisy, saldırıya uğrayıp bayılmadan önce erkek arkadaşının ortadan kaybolduğunu görüyor. Hikayemiz de bu şekilde başlıyor. Saldırıda kaybettiği gözü yerine protez takılıyor fakat erkek arkadaşını kaybetmiş olmanın, öldü mü yoksa hayatta mı bilinmezliğinin iyice çökmesi yüzünden yoğun bir psikolojik bunalıma sürükleniyor. Protez gözün takılmasıyla birlikte kızıl yansımalar, var olmayan şeyler görmeye başlıyor.
Hikaye başta o kadar çekti ki beni, ilginç bulduğum için hemen üç cildi de aldım elime, okumaya başladım. Hikaye oldukça güzel ilerledi fakat üç cilt içinde ancak bu kadar havada kalabilirdi "Kızıl Ana" kısmı. O kadar aksiyona, o kadar görüye, o kadar güzel hikayeye biraz yazık edildiğini düşünüyorum açıkçası. Gördüğü sanrılara, olmayıp birden ortada beliren yaratığa, elçilik konusuna değinmeyi biraz daha arttırmaları gerekiyormuş. 3 cilt boyunca sürekli sanrı görmesini okumak istemezdim doğrusu. En azından 3. cilt tamamen ana mevzuya bağlanabilir, birkaç sayfa daha fazla açılabilirdi konu. Yetersiz bir final olduğunu düşünüyorum. Yine de boş zamanlarda, çizgi roman arayışındayken şans verilebilecek güzel bir üçlü.
Gazete dağıtmak için bisikletleriyle yollara düşen kız grubundan birinin telsizini dilini, görünüşünü bilmediği bir hırsıza kaptırmasıyla başlıyor hikaye. Peşinden zamanda yolculuk, geçmişteki halleri, gelecekteki halleri gibi konularla hikaye iyice dallanıp budaklanıyor. Çizgi romanın renk paleti, panelleri, konuşma balonları gayet anlaşılırdı ve çizimleri de oldukça güzeldi. İnsanın içini açıyor okurken.
Biraz daha gündelik hayattan ilerleyen bir hikaye beklemiştim okumadan önce konusuna bakmadan, renkleri ve çizimleri ilgimi çektiği için raftan alır almaz okumaya başladım ve peş peşe iki cildini de okudum. Hikaye anlatışı güzeldi, konu da oldukça ilgi çekici, ne olacak ne bitecek merak ediyorsunuz okurken. Sanırım devam ciltleri de var, bu yüzden hikayeye biraz daha derin inilmesini diğer ciltlerde görürüz diye bu yorumumu sonraya, diğer ciltlerde hikaye biraz daha derinleşmezse diye saklıyorum. Sene başladığından beri okuduklarımın içinde favorilerimden oldu. Boş zamanınızda şans verilebilecek, çerezlik ve ilgi çekici güzel bir seri.
Miyamura'nın saçlarını kestirmesi biraz üzüyor beni doğrusu... Hikayenin tamamını bilmeme rağmen üzülüyorum. Gözlerim uzun saçlı Miya'yı arıyor. Herkesin bilmediği, dikkat çekmeyen Miya'yı. Gerçek anlamda keyifli ve çerezlik bir manga. Tamamen bilmeme rağmen en baştan başladım ve elimde mangasıyla okumak o kadar keyifli ki. Onca boğulmuşluğumun arasında eğlendirip tatlı tatlı hisler yaşatan güzel serim, kopamıyorum asla. Manga okumadıysanız, şimdiye kadar Japon çizgi roman kültürüyle tanışmadıysanız ve merak ediyorsanız bu seriye bir şans verebileceğinizi düşünüyorum. Tatlış bir lise aşkı, komedi, arada içinizdeki bazı noktalara değinen paneller... Hepsi birbirinden güzel.
Joker'in kendinden daha iyi bir Joker yaratmak için dönüştüğü kimyasalı aldığı, alırken de birkaç "Joker" ile beraber cinayetler işleyip yine bela olduğu bir hikaye. Red Hood Gaggy'i gördüğünde "Bize nasıl zarar verecek ki? Takılıp düşecek miyiz?" dediği an boşluğuma geldiği için ufak çaplı bir gülme krizi yaşadım. Jason'un zihninden geçenleri içindeki Joker öfkesini iyi işlediklerini düşünüyorum. Kendini tutamadığı ve sonucunda işleri Batman için iyice karıştırdığı bir panel de mevcut zaten. Joker, Batman için ikinci planda olmayı kaldıramıyor. Bu yüzden daha fazla vahşileşip daha kötü olmaya gayret ediyor. Çizimleri, panellerin geçişleri, karakterlerin içinde olduğu kaos, Bruce'un ailesinin katiliyle bir nevi yüzleşmesi oldukça güzeldi. Okuması oldukça heyecanlı ve keyifliydi. Tavsiye edebileceğim ciltlerden oldu.
Thomas Wayne'in Batman, Martha Wayne'in ise Joker olduğu ve Bruce'un öldüğü bir hikayeyi okuyoruz. Thomas Wayne Batman iken Bruce'un aksine öldürmekten, vahşilikten çekinmiyor ve oldukça ters bir karaktere sahip. Okuması farklı ve güzel, kısa bir fasiküldü. En azından what if tarzı bir şeyler okumuş oldum bir nevi de "Ya Thomas olsaydı" düşüncelerimin içine yeni bir şeyler de katıldı. Okuması keyifliydi. Biraz daha detay, biraz daha uzun bir konu istedim ama yine de güzeldi.
Daredevil'ın kendini arayışlarının devam ettiği, Kingpin'in iyice kendini göstermeye başladığı ve bir o kadar da Matt'in başına bela olduğu bir fasikül. Olaylar bir ara o kadar sarpa sarıyor ki, Captain America, Iron Man ve Thor'u bile görüyoruz. Kingpin en sevdiğim villain karakterlerin başında geliyor. O kadar etkili ve güçlü ki, Matt'in kimliğini öğrendiğinde beklenildiği gibi her şeyini elinden alıyor Matt'in. Her şeye, zorluklara rağmen Matt kendini bırakmıyor ve bunu yeni bir başlangıç fırsatı olarak değerlendiriyor. Çaylaklığının izleri hala duruyor olsa da üstesinden iyi geliyor diye düşünüyorum. En baştan kaçıncı okuyuşum bilemediğim bu fasiküller her seferinde hala aynı keyfi veriyor bana. Karen Page'i asla sevemiyorum ve her seferinde de bu fikrim körükleniyor. Bir an önce Elektra ile Matt'in olduğu kısımlara gelmek istiyorum doğrusu. Reading order içinde ikinci sıraya koyabileceğim bu fasikül yeniden başlayan ya da ilk kez okuyacaklar için de Daredevil: The Man Without Fear fasikülü sonrasında geliyor. Severek okuyorum.
Türk bir yazar-çizerden grafik roman okumayı pek düşünmüyordum ama çalıştığım kitapçıda dikkatimi çektiği için bir şans vermeliyim diye düşündüm. İyi ki de yapmışım. Hikayesi çerezlik, çizimleri oldukça güzel. Fırat Yaşa, hem yazmış hem çizmiş. Çizimlerin tonlarına, renk paletine bayıldım doğrusu o kadar güzeldi ki. Fotoğraf ekleyebilsem birkaç çizimi özellikle eklemek isterdim.
İnsanların ilk yıllarını, hayvanlarla ilişkilerinin nasıl ilerlediğini temel alıp bir yavru geyiğin gelişen olaylar nedeniyle annesinden ayrı düşmesini, annesini aramasını anlatan kısa bir hikaye aslında. Başlangıcımız böyle ilerliyor ve görünürde çok basit bir hikayeye sahip gibiydi ama okudukça bazı şeylerle bağdaştırıp ister istemez kendi içimde derinleştirdim. Çerezlik ve anlamlı bir okuma oldu benim için.
Uzun zaman sonra ilk kez çıtır çerez bir şey okumak, kafa dağıtmak, aksiyon vb. olmadan bir şeylerle vakit geçirmek istedim. İyi ki de almışım dediğim bir manga oldu. Horisan ve Miyamura'nın hem karakterleri hem birbirleriyle ilişkileri o kadar sevimli ki kıkırdamadan, sırıtmadan okumadığım bir sayfa olmadı. Tatlı, lise döneminde hoşlantıları konu alan ve birbirlerini tanıdıklarından çok farklı olduklarını anlayan iki karakterin hikayesini okuyoruz. Daha okurken yarıda durup devam ciltlerini satın aldım. Tavsiye ederim.
Bizimle Başladı, Bizimle Bitti / It Ends with Us
Gerçekten ne hissedeceğimi bilemiyorum bu kitapla ilgili. Sabah okumaya başladığım, arada sahil molası verip akşam tek oturuşta bitirdiğim bir kitap oldu. Kitaba başladığım ilk 10 sayfada bu kadar ağır ilerleyeceğini bilmeden, rahatlıkla çerezlik bir kitap okuyup bitireceğimi düşünmüştüm ama yanılmışım. Okuyuşu oldukça rahat, yer yer şok edici,
Yılan ve Güvercin'in 2. kitabıydı. Doğrusu ilk kitapta yazarın diline bir türlü alışamamıştım. Sürekli bir şeyleri atlıyor, arada bir şeyleri kaçırıyor gibi geliyordu. Yazardan mı yoksa çeviriden mi kaynaklı hala anlamış değilim. Kan ve Bal'da bu sorunu çok görmedim, daha rahat okudum kitabı. Reading slumpın zirvesinde olduğum için kitabın yarısında bir duraklama dönemim oldu fakat sonradan bitirmem 1 günümü aldı. İlk kitabın yarısından itibaren oldukça akıcı gidiyor ve hikaye de oldukça güzel yerlere bağlandı. Sadece Reid'in biraz daha kendini aşmasına ihtiyacım var. Olduğu yerde sürekli sayıyor gibi geliyor ama ömrü boyunca bir Chasseur oluşunu kenara koyabilmenin zor olduğunu yazar güzel yansıtmış. Bir noktada karakteri anlayabiliyorsunuz yani. İlk kitaba göre oldukça heyecanlı okuyup bir an önce sayfaları çevirmek, devamını öğrenmek istediğim bir kitap oldu. En kısa zamanda 3. kitabı da okumayı planlıyorum.
Loki, arkasında oğullarıyla meydan okurcasına ordunun başına dikiliyor - yüzündeki sakalı değiştirmiş ancak yaralar ve kabarcıklar duruyor; gururla taşıyor onları. Utgard kalesinin hükümdarı Skrymir ile birbirlerinin kollarını kavrıyorlar ve ikisi, alanın karşısındaki düşmana, batıya bakıyor.
"Ölmek için güzel bir gün," diyor Skrymir.
"Kesinlikle öyle," diyor Loki muzip bir sırıtışla.
Her ne kadar kötü olsa da, yaptıklarının açıklaması olmasa da Loki, İskandinav mitolojisinde en sevdiğim tanrı olabilir. Üstelik Loki'nin eşi olan cadı Angrboda ile çocukları Hel, Fenrir ve Jörmungandr'ın hikayelerinin bu şekilde işlenmesi oldukça hoşuma gitti. Yazarın dili oldukça akıcı, konu hakkında kaynaklardan taranmış güzel noktalar yer alıyordu. Üstelik bu şekilde hikayeleştirilmiş olması konuyu daha da ilgi çekici kılmış diye düşünüyorum. Her zaman çocuklarının hikayesini, Loki'nin sadece kurnaz bir tanrı olmayışını, şekildeğiştiren yeteneklerinin öne çıktığı parçaları okumayı sevmişimdir ve bu kitap da bu yönüyle sevme nedenlerimin arasında yerini aldı. Cadı Angrboda'nın yeteneklerini biraz daha detaylı okumak, çocuklarının yapabildiklerini biraz daha görmek hoş olurdu diye düşünüyorum. Kitapta en çok değinilen şey Angrboda'nın üç kez yanıp dirildiği, kalbinin Loki tarafından ona geri verildiği olmuş. O açıdan biraz zayıf kalmış diye düşünüyorum. Yine de genel anlamda oldukça hoştu ve keyifliydi. Gün boyu elimden bırakamayıp üçte ikisini okumuştum kitabın.
En sevdiğim yazar olabilir diye düşündüğüm Jack London'ın benim için vazgeçilmez bir eseri Martin Eden. Birçok alanda, birçok düşünceyle ilgili kitapta yazdığı karakterlerle ve Martin aracılığıyla fikirleri belirtiyor ve okuru düşünmeye itiyor. Bilmediğim kavramları bile araştırıp derinlemesine inceleme isteğimi körüklediği birçok an olduğu gibi; kitabı üçüncü bitirişim ve her seferinde farklı bir tat alıyorum bu kitaptan. Martin'in geçtiği yollar, yaşadığı hayat, yaşadığı olaylar ve hayatından gelip geçen insanların en ufak detayı bile okurken sürekli sorgulamaya, Martin ile empati kuracak noktalar bulmanıza yol açıyor. Duygudan duyguya geçip Martin'in heyecanını da üzüntüsünü de onunla birlikte yaşadım. Her seferinde bitmesin diye günlere yayarak, ağır ağır okumaya çalışıyorum ama pek de mümkün olmuyor. Çok nadir kitaplara bağlanıp bu denli sevebiliyorum.. Bu kitapla ilgili o kadar çok şey söylemek istiyorum ki, hangi birini dile getireceğimi şaşırıyorum doğrusu. Söyleyebileceğim şeyleri toparlamak istersem eğer; bu kitabı okurken Martin ile bütünleştiğinizi ve yaşadıklarını siz yaşıyormuş, çabalarını siz sarf ediyormuş gibi hissedeceğinizi söylerdim. Bambaşka bir aurası var kitabın. Ömrüm boyunca dönem dönem okuyup hediye etmeyi asla kesmeyeceğim bir kitap benim için. Martin Eden ve Jack London'ın birbirleriyle bağlantıları olması, çevirmenin ufak notlar ekleyerek hikayedeki bazı detayları ve London ile Eden'ın paralelliklerini belirtmesi okuduklarınızı daha da sevilir kılıyor. Sadece okuyun ve okutturun.
En başta tipik bir cinayet, polisiye, psikolojik gerilim konulu gelmiş olsa da sonrasında konu öyle bir açıldı ki elimden bırakamadım doğrusu. Konu sandığımdan da farklı ilerledi, son birkaç bölümde de iyice şaşırttı. Aslında kitabı okurken birkaç ipucunu yazar size zaten vermiş fakat bağlantıları kurabilseniz bile acaba demeye devam ediyorsunuz. Kişilik bölünmesi, psikoz durumu, karakterin ruh hali çok güzel yansıtılmış diye düşünüyorum. Belki biraz daha derine inilebilir, Norman'ın kişilikleriyle ilgili birkaç bölüm ayrılabilirdi. Okuyup diğer kişiliklerin kafasından geçenleri de bilmeyi çok isterdim doğrusu. Son zamanlarda kafam dolu olmasına rağmen reading slumpa sokmadan, tek solukta okutan ilk kitaptı sanırım. Kısa ve kişilik bölünmesi konulu, güzel bir macera arayan varsa öneririm.
Farklı kültürlerle iç içe olan ve bunu kan davası olan çetelerle karıştırarak işleyen bir kitaptı. Ben başta beklentim düşük bir şekilde okumaya başlamıştım fakat elimden bırakamadım. Karakterlerin birbiriyle gereksiz tartışmalar yaşamaması, Juliette'in yer yer başına burukluğunun haklı sebeplere de dayanması oldukça hoşuma gitti. Yan karakterleri biraz daha fazla görmek isterdim. Gerçi devam kitabında yan karakterlerden biri ile ilgili mevzu daha da derine inip, daha da karmaşıklaşacak gibi geliyor. Montagov ailesi ile ilgili kafama takılan şeyler oldu fakat devamında Roma ve Alisa üzerinden daha çok şey anlatılabilir diye düşünüyorum. Kitabın gizem çözme kısmında da bazen tahmin bile yürütemedim. Sezdirir gibi olsa bile sonrasında şaşırtıp başka yerden vurabilen hareketlenmeler oldu. Kafa dağıtmak, yer yer gerilmek, biraz da gizem çözmek için oldukça güzel bir kitaptı, keyif alarak okudum.
