Şehrin en karanlık yerinde duruyorum;
Haydi vur beni!
Hiç ümidim kalmadı tutunacak bir dalım,
Başımı yere eğme benim,
Mazlum yerine koyma…
Allı pullu düşlerim vardı oysa.
Bir hayat böyle tersine dönmez,
Bir yiğit böyle harcanmaz!
Dağlara taşlara bağırasım geliyor,
İçim yanıyor içim, bildiğin gibi değil…
Ben bu hayata asiydim, böyle değildim,
Bir yıldız kaydı ömrümden ben de yenildim…
İşte her şeye sırtımı dönüp koşuyorum,
Sarı güller kahrolsun, ıslak gözler, beyaz mendil kahrolsun!
Kahrolsun bu kaldırım, bu nezaket, mutluluk dilekleri…
Canım yanıyor canım, bildiğin gibi değil…
"Ali Kınık"