Okuyucu Yorumu
Zilan Erbek Arıkan 
Cehennemin Soğuk Haritası
#Repost @meh_tap_ve_kitaplari with @use.repost
・・・
👉KESİNLİKLE OKUYUNNN 👈
Joseph'in evlenmek üzereyken İsabel'e yaptığı ihanet yüzünden ayrılırlar. Joseph, İsabel'i dalış yapmayı çok sevdiği ve kendisini affettirmek adına ona bir tatil planlar. Ve İsabel'in en sevdiği dalış üzerine bir organizasyon yapar. Yanlarına da en sevdiği iki yakın arkadaşı ile birlikte Meksika'ya Yucatan Yarımadasına getirmiştir. Dalış yapmak için yola çıkan İsabel, Joseph, Darryl ve Jenna ve tanıştıkları yakışıklı rehber Adriona sayesinde keyifli bir tatil yapmayı planlarlar. Ama macera için yürüdükleri bu yolda onları ulaştıracağı bu vahşetten habersizdirler. Conete mağarasına yaptıkları dalış sonrası attıkları ilk adım, onlar için dehşetin kapılarını aralamıştı😳😳
Korku ve gerilim sevenleri şöyle alalım. Kesinlikle ve kesinlikle TAVSİYEMDİR. Bu mağarada başlarına neler gelecek sabırsızlıkla okudum. Türünü sevenler kesinlikle kaçırmasın derim👌
Özellikle yazarımızı 17 yaşında bu kitabı yazmış olması takdire şayan. Gerçekten yazmış bende ayakta alkışladım kendisini🙏 böyle bir tür için çok çok başarılıydı gerçekten.
Kesinlikle tekrarlıyorum bu kitapta kan kokusu alacaksınız. Heyecanın, gerilimin ve korkunun dinmediği bu kitap ŞİDDETLE TAVSİYEMDİR
Tam benlikti kitappp💚💚
Jimmy gidip diplomasını aldı. Deli gibi alkışladım. Onunki gibi bir anne ile yaşayabilen herkes alkışlanmayı hak eder.
Ya bir kalıp bulurdun kendine, ya da açlıktan ölürdün.
Albay Sussex madalyayı gömleğime iğneledi. Uzanıp elimi sıktı sonra. "Kutlarım," dedi. Sonra gülümsedi bana. Ve gitti. Yaşlı osuruğa bak hele. Her şeye rağmen o kadar da kötü biri değildi belki de... Eve yürürken madalya cebimdeydi. Albay Sussex de kimdi? Herkes gibi sıçmak zorunda olan biri. Herkes sisteme uyup içine girebileceği bir kalıp bulmak zorundaydı. Doktor, avukat, asker - ne olduğu mühim değildi. Kalıbını bulduktan sonra ileri doğru gitmeye çalışıyordun. Sussex de herhangi biri kadar çaresizdi. Ya bir kalıp bulurdun kendine, ya da açlıktan ölürdün.
İftihara geçen öğrencilerin diplomaları önce verilecekti. Çağrıldıkça geliyorlardı. Abe Mortenson'un adı okundu. Diplomasını aldı.
Alkışladım.
"Nasıl bir geleceği olacak?" diye sordu Jimmy.
"Bir yedek parça fabrikasında mali müşavir. California'da, Gardena yakınlarında."
"Ömür boyu tek iş..." dedi Jimmy.
"Ömür boyu tek kadın," diye ekledim.
"Abe asla mutsuz olmayacak.
"Veya mutlu."
"Sadık bir adam."
"Bir süpürge."
"Bir ceset..."
"Pısırık."
Halil Umut Meler
Anneye Saygı...
Ankaragücü - Rizespor maçı sonrası hakem Halil Umut Meler'e yapılan saldırının temel sorumlusu koyun halktır. Her maç sonu oyun yerine hakem kararlarını konuşan televizyonlar, sunucular, yöneticiler ve hakemliği bırakıp meslektaşlarına ağzına geleni söyleyen kişilerdir. Futbolcu Umut Nayir'in açıklamasına o kadar çok katılıyorum ki:
"Hakeme ne söylense ne yapılsa kendini haklı gören bir zihniyet her tarafımızı sardı. Futbolun en savunmasız faktörünü el birliğiyle, günden güne baskılarınızla yok ettiniz. Başarısızlıklarınızın yükünü onlara yüklediniz. Yazıklar olsun. Utanıyorum bizi düşürdüğünüz bu halden."
Ve son sorumlu bunca yıldır 6222'yi yok sayan Türkiye Cumhuriyeti Devleti'dir. Tam bir yıl önce Alanyaspor Galatasaray maçına gitmiştim. Üstümde depremzedeler için özel tasarlanmış Galatasaray forması ve Galatasaray atkısı vardı. Ancak deplasman tribününden bilet kalmadığı için Galatasaray'a en yakın yerden bilet aldım. Stadyuma girişte görevli olan kişiler beni bu şekilde içeri alamayacaklarını söylediler. Tek suçum Galatasaray forması giymekti. Galatasaray'a dair her şeyi yok ederek içeri girebildik. Maçın ikinci yarısında Galatasaray'ın bir golünü alkışladım diye Alanyaspor taraftarı biri çıkıp sen burada alkış yapamazsın dedi. Oynanamayan oyun için insanların birbirini kırmasına anlam veremiyorum. Bundan sonra bir daha hakeme laf edene direkt küfür edeceğim. Televizyonlarda hakem programları sadece bilgi vermek amacıyla yapılmalı hakemleri s...kmek için değil!
Süleyman Sina Çelik
@SSCelik
·26 Kasım 2023 19:08
Maç başlamadan önce, hakemin bir gün önce ölen annesi için bir dakikalık saygı duruşunda bulunmak üzere tüm seyirciler ayağa kalktılar. Saygı duruşunun hemen ardından yöneticilerden biri mikrofona gelerek, en zor durumlarda bile görev yapmaktan çekinmeyen, sporcuya yakışır bir davranış örneği gösteren hakemi övücü bir konuşma yaptı. Sahanın ortasında başı eğik duran kara gömlekli ve şortlu adamı halk sessizce alkışladı. Adoum gördüğü manzara karşısında neredeyse küçük dilini yutacaktı, gözlerine inanamıyordu, bir kolunu çimdikledi. Acaba yanlış ülkeye mi gelmişti? Her şey böylesine değişmiş olabilir miydi? Eskiden seyirciler ayağa, yalnızca hakeme “İbne!” demek için kalkarlardı. Sonunda maç başladı. On beş dakika sonra Aucas bir gol atınca stattaki tüm seyirciler bir anda ayağa kalktılar. Fakat top çizginin dışında çevrildi gerekçesiyle hakem golü geçersiz saydı. İşte o zaman kıyamet koptu, az önce hakemin merhum annesi için saygı duruşunda bulunan seyirciler kadıncağızın artık hayatta olmadığını unutmayarak kükremeye başladılar: “Öksüz ibne!”
Sayfa 152 - Can Yayınları, (çev. Ertuğrul Önalp, Mehmet Necati Kutlu), 6. baskı, 2014.
Onun sevgisinden mutlu olacağıma onun bağımsızlığını alkışladım.
Hiçbir şey birini onu değersizleştirmeden bırakmaktan daha zor değildir ama doğru olan da budur.
Sayfa 127
