“Lâ uhibbu’l-âfilin - Ben, batıp gidenleri sevmem.” (En’am, 6/76) “Baki bir yâr isterim.”
Aşk ve Allah İçin Sevmek
Allah c c için bugz etmek.. 🌹🥀🥀🥀
BİLMİYORUM
1. Geldim, bilmiyorum nereden, ama geldim;
Önümde bir yol gördüm, yürüdüm,
İstesem de istemesem de yürümeyi sürdüreceğim,
Nasıl geldim, nasıl gördüm yolumu?
BİLMİYORUM!
2. Bu varlığın içinde yeni miyim yahut eski mi?
Özgür müyüm yoksa bağlı bir tutsak mı?
Hayatımda kendimi ben mi yönetiyorum, yoksa başkası mı?
Bilmek isterdim,
Ali Şeriat'iye Dâir...
Ulemanın vaz ettiği menhecten yoksun oldukları için hakikati arama yolunda bir vadiden diğerine savrulan günümüz gençliğinin bir sığınağı haline geldi Ali Şeriatî. Meşhur deyimle “İslamcı gençliğin” takip odağı haline gelmiş Şeriati, dünden bugüne sorgulanamaz, ölçüye vurulamaz bir tabu olma yolunda da ilerliyor hızlı bir şekilde. İslamîleşme adı
Anladım ki bu dünyada sevmenin en güzeli Allah için olanıymış. İki çeşit sevgi vardır; biri şefkat diğeri şehvet. Şefkat ile severse insan karşılık beklemezmiş. Bir anne babanın çocuğunu karşılıksız sevmesi gibi. Ama insan şehvet ile sevdiğinde karşılık bekler. Verdiği sevginin bile karşılığını hatta daha fazlasını karşıdan bekler. Ve biz insanoğlu dünyadaki her şeyi şehvet ile seviyoruz, bu yüzden de her şeyden karşılık bekliyoruz. Beklentilerimiz karşılanmadığında da dünyamız yıkılıyor. Oysa Allah için sevsek. O'nun rızasını kazanmak için sevsek bitecekti bütün dertler. Sonsuz ilim ve kudret sahibini razı etmeden neye razı olabilir ki insan? Allah için sevmek...
Gerçek sevmek Allah için olmalı..!
Nitekim Rasûlullah -sallâllahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur:
“Allâh’ın kullarından birtakım insanlar vardır ki, nebî değildirler, şehîd de değildirler, fakat kıyâmet gününde Allah katındaki makamlarından dolayı onlara nebîler ve şehîdler imrenerek bakacaklardır.”
Ashâb-ı kirâm:
“Bunlar kimlerdir ve ne gibi hayırlı ameller yapmışlardır? Bize bildir de, biz de onlara sevgi ve yakınlık gösterelim yâ Rasûlallâh!” dediler.
Rasûlullah -sallâllahu aleyhi ve sellem-:
“Bunlar öyle bir kavimdir ki, aralarında ne akrabâlık ne de ticâret ve iş münâsebeti olmaksızın, sırf Allah rızâsı için birbirlerini severler. Vallâhi yüzleri bir nûrdur ve kendileri de nûrdan birer minber üzerindedirler. İnsanlar (kıyâmet günü) korktukları zaman bunlar korkmazlar, insanlar mahzûn oldukları zaman bunlar hüzünlenmezler.”