Kudüs şiiri
Ne karaymış talihin senin ey kutlu şehir
Tütmeyen ocağında duman ağlıyor Kudüs
Suyuna kan bulaşmış ekmeğin acı zehir
Feryadının sesini duyan ağlıyor Kudüs
Ey sen ki peygamberin ümmetin başkentisin
Ey sen ki çocukların elinde taş kentisin
Sen de gam sen de keder sen hüznün başkentisin
Sana gök sana toprak mekan ağlıyor Kudüs
Uykusuzum öfkemi gecem örtmüyor diye
Müslümanlar küffara hücum etmiyor diye
Yetişin benim buna gücüm yetmiyor diye
Tankların karşısında sapan ağlıyor Kudüs
Yoluna feda olsun bende bir can duruyor
Gaflet ateşten gömlek yakıyor yandırıyor
Aksa'nın güzelliği Yusuf'u andırıyor
Sana Yakup peygamber Kenan ağlıyor Kudüs
Bir duam kaldı şimdi mevt-ü fi sebilillah
Nasip olmayacaksa vah bana bana eyvah
İnlesin minareler Allahu Ekber Allah
Müezzinin dilinde ezan ağlıyor Kudüs
MÜMTAZİ🖋️
Aklı Kemal alıntı
Ezandaki Arapça "Allah'u ekber" yerine Türkçe "Tanrı uludur" ifadesinin kullanılmaya başlamasını "Dinsizlik" olarak yorumlayanlar şunu hatırlatmak gerekir: Tanrı adı yaradanın en eski adlarından biridir. "Allah" adı ilk kez MS 600'lerde kullanılırken Tanrı adı MÖ 3000'lerde Sümerlerde "Dingir", MS 700'lerde Türklerde "Tengri" biçiminde kullanılmıştır.
Sayfa 36 - İnkılap yayıneviKitabı okudu
1. BÖLÜM
SAİD NURSÎ, NUR RİSALELERİ VE İLİM
1.1. SAİD NURSÎ’NİN TAHSİL HAYATI
Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde
(...)10
Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan
zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine
ve ledünniyat ve
Allah-u Ekber
Roma sirklerinin yerine Mekke meydanları; aslanlar yerine kavuran güneş..
Sırtlarında tenleri üzerine demir zırhlar geçirilmiş, güneşin en kızgın saatinde açıkta bekletilenler..
Karşılarında bütün bir curcuna; yuha, tükürük, tokat, tekme, küfür...
Hepsinin yüzünde derin bir tevekkül, teslimiyet, huzur ve emniyet.
Tüm yaşatılanlara rağmen İslâmdan dönen yok..
Kendisini çağıranlar, bu üç katlı ve ahşap binada olmalıydılar. Allah nasip ederse bu defaki tahmini daha isabetli olacaktı. Yine de, sol taraftaki mezar taşlarının yanından geçerken içinde bir şüphe yok değildi. Açık bırakılmış kapıdan içeri girdiğinde kendini, tavandan sarkan avizedeki onsekiz kandilden çok, kelimelere dökülmesi gayrı kabil bir
"Müslüman duruşunu namaza göre ayarlar. Yıkıldığı yerde “Allah-u Ekber” ruhundan tutar, onu izzetin zirvelerine taşır."
Sayfa 74 - Hüküm KitapKitabı okuyor
Allah-u Ekber...
"Yani Allah Teâlâ büyük olarak gördüğünüz her şeyden daha büyüktür. O kadar ki, bütün büyükleri tek bir zeminde cem’ etseniz tamamı onun büyüklüğü karşısında zerreye bile tekabül edemez."
Sayfa 73 - Hüküm KitapKitabı okuyor
"Akıl, yürek ve beden namazda olursa, insan zâhirde halk, hakikatte Hak ile olur. “Allah-u Ekber” deyip Hak ile olanlar, hak yolda her nevi meşakkate göğüs gerer. Namaz için gözünü kırpmadan bedel öder. Yorulduğunda, zihninde, Kâbe’yi yeniden müminlere musalla yapan Peygamber-i Ekber’i canlandırır. Hz. Ömer gibi vurulduğunda da cemaatin namazını düşünür, Urve gibi kalabalık bir cemaatin önünde namazda ayağı kesilir; ne ah eder, ne inler…
Önünde Kâbe’yi, solunda Cehennem’i, sağında Cennet’i, arkasında ölüm meleğini, ayaklarının altına Sırât’ı tasavvur eden; her kıldığı namazın son namazı olduğunu düşünen, “Büyük olan Allah’tır!” derken bütün hücreleriyle lisanına iştirak eden, ne söylediğini, ne okuduğunu bilen bir mümin namazda acı çekmez, elem duymaz. Ona acı veren tek bir şey vardır ki o da namazının kabul edilip edilmediği hususudur.
Zira dünyanın belaları gibi nimetleri de geçicidir.
Bâkî olan ise yalnızca Allah Azze ve Celle’dir."
Sayfa 70 - Hüküm KitapKitabı okuyor
Bayramın mübarek olsun Kudüs Gazze Doğu Türkistan kardeş lerin yardımına gelemedi.
Kardeşlerin asimile yaptılar köleleştirdiler paray la nefsle dünyayla Ahireti unutturdular.
Ama umudumuzu kaybetmedik Tekrar Kuran ve Sünnet e sahip çikarak uygulayarak ALLAH azze ve celle bize yardım edecek ve Galib olacagız ALLAH u ekber
KADIN SAHABİLER
Onların önünde de evlerine kapanıp İslâm'ı tebliğ etmelerine mani olacak yığınla sebepler, nâmütenahi engeller vardı. Onlar, Allah-u Ekber demenin bedel istediği bir dönemde meydan yerine çıkıp insanları İslam'ı yaşamaya çağırdılar.
Namaz kılıyordum ama kalbim ne kadar eğliyordu secdeye.
Kalbimi de katıyormuydum namaza?
Dünyalık ne varsa 'Allah-u ekber' dediğimde bırakabiliyor muydum bir kenara?
Hayykitap
