Bütün Altay toplumlarında geleneksel olan ve Osmanlı Türklerinde de görülen, Moğolların bu evrensel hoşgörüsünün yalnızca Tanrı'yla temasta olduğu varsayılan ve yaşam için şefaat dilemek gibi özel bir yeteneğe sahip olan din adamı korkusundan kaynaklandığı apaçıktır.