Aysun Can Altay

Aysun Can Altay
@altayaysun
"akşam üstleri sokakta onun bunun hatırını soruşundan artan sesini eve almak için rüzgarla oynayan tülü açıyorum. içeriye birazcık dünya giriyor. biraz meltem, biraz evden taşmış çocukların sesleri."
Sayfa 24
Reklam
..sana bağlıyorum aklımın iplerini. Bir âmâ gibi o iplere tutunarak yürüyor aklım. Aklın bağ olduğunu biliyorsun değil mi?..
Sayfa 22
Ve, kendi kendine soruyordu: "Eğer ölümün onlar için hiçbir önemi yoksa, yaşamanın da yoktur. Öyleyse niçin ve nasıl yaşıyor bu insanlar?"

Reader Follow Recommendations

See All
Yedigey "Ne biçim insanlar bunlar!" diye söylendi nefretle. "Ne hale gelmiş bu nesil? Her şey önemli ama ölüm önemli değil!"
Ben on yaşında iken bir ihtiyar otuz yaşında idi. Ben otuz yaşında iken bir ihtiyar elli yaşında idi. Ben elli yaşıma girdiğim zaman bir ihtiyar yetmiş yaşında idi. Ona ne zaman yetişeceğim?
Reklam
Sonra bana, "İnsan yalnızca bir vakte aittir, hep o vakte dönmek ister." demişti.
"Git Cemile, git! Hiç pişman olma, sen mutluluğunu en sarp yollarda yürüyerek buldun!..."
Saçılıp yere düşen kâğıt parçalarına bakıyor, sıkıntıdan, öfkeden patlayacak gibi oluyordum. Niçin hâin oluyormuşum ben? Kime ihanet ettim? Aileme mi, soyumuza mı? Ben gerçeğe, hayatın gerçeğine, o iki insanın gerçeğine ihanet etmedim.
Artık hakikaten söyleyecek hiçbir şey yok- olanların nedeni hariç. Ama nedenin altından kalkmak zor olduğu için, insan nasıla sığınmalı.
Sayfa 10 - SelKitabı okudu
"Beş dakika sonra hastaneden çıkıyorum. Son not. Bu odada başkaları inleyecekler. Onları şimdiden gayet iyi tanıyorum. Üstümden çıkarıp yatağa attığım robdöşambr içinde, ebediyen aynı insan bulunacak: Hasta."
186 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.