Alyoşa babasının evinden biraz önce içeri girdiğinden daha bozuk ve daha bezgin bir ruhla çıktı. Aklı da sanki parçalanmış ve dağılmış gibiydi. Bununla birlikte dağılmış parçaları birleştirmekten ve bugün yaşamış olduğu bütün üzücü çelişkilerden ortak bir fikir çıkarmaktan korktuğunu hissediyordu. Bu, hemen hemen umutsuzluk gibi bir şeydi.